بررسی تاثیر روش تدریس معلم در ارتقاء یادگیری دانش‌آموزان در فضای مجازی (اقدام پژوهی درس فلسفه)

Abstract

هدف پژوهش حاضر ارتقای یادگیری مفاهیم فلسفی در آموزش مجازی در دوران همه‌گیری کووید-19 است. این پژوهش با استفاده از روش اقدام‌ پژوهی ترکیبی در طی شش ماه و با مشارکت 51 دانش‌آموز پایه دوازدهم دوره دوم متوسطه شهرستان شهریار در سال تحصیلی 401-1400 انجام شد. در گام اول پژوهش، به‌منظور بهبود آموزش و ارتقای کیفیت یادگیری مفاهیم و مباحث فلسفی از دو روش تدریس مقایسه‌ای و آموزش مستقیم (گفت‌وگوی صوتی) استفاده شد، اما نتایج ارزیابی و نظارت ترکیبی نشان داد که راه‌حل‌های اجرا شده، رضایت‌بخش نبود به‌گونه‌ای که میانگین نمرات آزمون‌ها، در دو کلاس پایین‌تر از حداقل نمره قبولی ده بود. نتایج ارزیابی نشان داد که اختلال در تدریس، نامفهوم و بریده ‌بریده رسیدن بعضی از مطالب، طولانی بودن فایل‌های آموزشی، عدم ارتباط تصویری با معلم، گفت‌وگومحور نبودن ازجمله کاستی‌های دو روش مقایسه‌ای و آموزش مستقیم بود. لذا در گام دوم از روش پیش‌خوانی و بحث گروهی برای ارتقای یادگیری دانش‌آموزان استفاده شد. نتایج ارزیابی و نظارت در این مرحله نشان از بهبود یادگیری و افزایش مشارکت فعال دانش‌آموزان در مباحث فلسفی داشت. در بررسی عوامل مؤثر در بهبود یادگیری دانش‌آموزان، نتایج نشان داد که توانایی بحث کردن، افزایش مشارکت در تدریس، حس صمیمت و ارتباط با معلم، فهم و ادراک بهتر مباحث فلسفی و تفکر انتقادی به مباحث کتاب از نتایج روش تدریس بحث گروهی و پیش‌خوانی بوده است.