تحلیل تنش دیرین در آمیزه افیولیتی شمال مکران، جنوب خاوری ایران

چکیده مقاله

آمیزه افیولیتی شمال مکران در جنوب خاوری ایران و در بخش شمالی منشور برافزایشی مکران قرار دارد. در این پژوهش، عناصر ساختاری مکران شمالی مورد مطالعه قرار گرفته و الگوی دگرشکلی حاکم بر آمیزه افیولیتی شمال مکران تجزیه و تحلیل شده است. بر اساس نتایج به دست آمده، حداقل دو مرحله دگرشکلی در واحدهای سنگی آمیزه افیولیتی شمال مکران ثبت شده است. مرحله نخست که با توسعه ساختارهای کششی همراه بوده است، منجر به جایگیری دایکهای ورقهای در توالی پوستهای سنگکره اقیانوسی شده است. بازگرداندن هندسه این دایکها به مراحل پیش از دگرشکلی، نمایانگر کشش در راستای NNE-SSW بوده و شرایط حاکم بر محیط اولیه شکلگیری آمیزه افیولیتی شمال مکران را نشان میدهد. مرحله دوم که در نتیجه همگرایی در منطقه و تحت تأثیر رژیم فشارشی یا ترافشارشی شکل گرفته، با توسعه انواع گسلهای راندگی و امتدادلغز، رانده شدن واحدهای سنگی بر روی یکدیگر و تکرار آنها به همراه چینخوردگی واحدهای رسوبی آشکار شده است. گسلهای راندگی با روند ESE-WNW و شیب بین 20 تا 40 درجه به سمت NNE ،مهمترین تأثیر را در سیمای فعلی آمیزه افیولیتی شمال مکران داشته و نمایانگر شرایط حاکم در زمان بسته شدن حوضه اقیانوسی و جایگیری سنگکره اقیانوسی هستند.