تأثیر ریکاوری با غوطه‌وری در آب سرد بر شاخص‌های آسیب عضلانی و عملکرد ورزشی متعاقب انجام فعالیت سرعتی تکراری در فوتبالیست‌های مرد جوان

نویسندگانمهدی مقرنسی,بابک مصطفی فرخانی,فاطمه خدادادی,غزاله کریمی ترشیزی,محمد مسافری ضیاءالدینی
نشریهپژوهش های فیزیولوژی و مدیریت در ورزش
شماره صفحات۱۵۱-۱۶۲
شماره سریال۱۴
شماره مجلد۲
نوع مقالهFull Paper
تاریخ انتشار۲۰۲۲
رتبه نشریهعلمی - ترویجی
نوع نشریهالکترونیکی
کشور محل چاپایران
نمایه نشریهisc

چکیده مقاله

انجام فعالیت بدنی شدید ممکن است منجر به ایجاد آسیب عضلانی و خستگی شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر روش ریکاوری با غوطه‌وری در آب سرد بر شاخص‌های آسیب عضلانی و عملکرد ورزشی متعاقب انجام فعالیت سرعتی تکراری در فوتبالیست‌های مرد جوان بود. در این تحقیق کاربردی تعداد 30 نفر از فوتبالیست‌های جوان بر اساس معیارهای ورود به تحقیق انتخاب شدند. درصد چربی، VO2max، قدرت و توان آزمودنی‌ها اندازه‌گیری و سپس به صورت تصادفی به دو گروه 15 نفره شامل گروه غوطه وری در آب سرد(CWI) و کنترل (C) تقسیم شدند. با گذشت 24 ساعت از آزمون‌های آمادگی جسمانی، نمونه‌گیری خون مرحله اول به منظور تعیین سطوح پلاسمایی لاکتات دهیدروژناز (LDH) و کراتین کینار (CK) انجام شد و پس از 24 ساعت همه آزمودنی‌ها 8 نوبت در یک مسیر 20 متری به صورت رفت و برگشت و با تمام سرعت دویدند. هر نوبت 7 ثانیه به طول می‌انجامید و بین هر نوبت 21 ثانیه استراحت داشتند. متعاقب اتمام تمرین، گروه کنترل به سرد کردن معمولی و گروه غوطه‌وری در آب سرد، مدت 12 دقیقه در مخزنی از آب سرد با دمای 14 درجه سانتی‌گراد غوطه‌ور شدند. از آزمون‌های تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و بونفرونی در سطح معناداری 05/0p< به منظور بررسی تغییرات درون گروهی و بین گروهی استفاده شد. نتایج نشان داد که ریکاوری با غوطه وری در آب سرد موجب عدم افزایش سطوح CK، LDH می‌شود. همچنین عملکرد در متغیر‌های حداکثر اکسیژن مصرفی، قدرت و توان عضلانی در هر دو گروه کاهش نداشت(05/0P>). سطوح پلاسمایی CK در گروه,C 24 و 48 ساعت پس از ریکاوری افزایش معناداری داشت(0001/0P=). همچنین LDH در گروه C 24 و 48 ساعت پس از ریکاوری افزایش معناداری داشت(0001/0P=). اما سطوح پلاسمایی CK در گروهCWI 24 و 48 ساعت پس از ریکاوری افزایش معناداری نشان نداد. همچنین سطوح پلاسمایی LDHدر گروه CWI 24 ساعت پس از ریکاوری افزایش معناداری داشت(0001/0P=) اما 48 ساعت پس از ریکاوری افزایش معناداری نشان نداد. نتایج این تحقیق نشان داد که روش ریکاوری با غوطه وری در آب سرد احتمالاً در کاهش آسیب عضلانی ناشی از تمرین شدید اثربخش بوده و مربیان می‌توانند از این روش ریکاوری در جهت کاهش آسیب عضلانی متعاقب تمرینات شدید استفاده کنند.

لینک ثابت مقاله

tags: غوطه وری در آب سرد، فعالیت سرعتی تکراری، لاکتات دهیدروژناز(LDH)، کراتین کیناز(CK)