بررسی فرایندهای واژه سازی در اشعار قیصر امین پور

Abstract

پژوهش حاضر به بررسی فرایندهای واژه سازی در اشعار قیصر امین پور می پردازد. قیصر امین پور با ایجاد پیوند میان کلماتی که حوزه معنایی دور از هم و متضاد دارند، معنایی عمیق و برجسته ایجاد کرده است. فرایندهای واژه سازی به دو نوع اصلی(اشتقاق، ترکیب) و فرعی(قرض گیری، ادغام، تکرار و...)تقسیم می شوند که قیصر امین پور در اشعارش در کتابی با عنوان "مجموع کامل اشعار" هنرمندانه از این فرایندها برای تولید واژگان جدید استفاده کرده است. این پژوهش بر آن است که فرایندهای واژه سازی را در اشعار قیصر امین پور مورد بررسی قرار دهد و با تعیین بسامد و میزان به کارگیری هریک از این فرایندها به تجزیه، تحلیل و ارزیابی دقیق آنها بپردازد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که قیصر امین پور در کتاب "مجموع کامل اشعار" از فرایندهایی همچون اشتقاق، اشتقتاق-ترکیب، ترکیب، قرض گیری و تکرار برای ایجاد واژگان جدید استفاده کرده است که در این میان فرایند اشتقاق از بسامد بالاتری نسبت به سایرین برخوردار است.نتایج این پژوهش می تواند برای سایر آثار قیصر امین پور و دیگر شاعران سرمشق و الگو قرار گیرد.