بررسی اجرای روسازی بتن غلتکی در محور بیرجند - قاین و مقایسه با روسازی آسفالتی از جنبه های فنی، اجرایی واقتصادی

Abstract

یکی از مشکلات اساسی شبکه های بزرگراهی و آزادراهی در کشور ما، تخریب و روکشهای متوالی آسفالت می باشد که در کنار تحمیل خسارات میلیاردی به اقتصاد ملی، ضریب ایمنی جاده های کشور را نیز به شدت کاهش داده است و این وضعیت نیازمند تغییر ساختاری و تکنیکی طراحی و ساخت روسازی راه ها می باشد. از طرفی معضل زیست محیطی استفاده از مواد نفتی و هیدروکربن ها در ترکیب آسفالت قیری در کنار پایین بودن قابلیت های آسفالت قیری برای احراز بسیاری از مشخصات فنی مورد لزوم در راه ها بالاخص در بخش دوام و پایداری در برابر تغییرات جوی و سیکل های یخبندان گزینه روسازی بتن غلتکی را پیش رو قرار داده است. روسازی بتن غلتکی فصل نوینی را در طراحی و ساخت روسازی راه ها به وجود آورده است. از آنجا که اخیرا در باند دوم محور بیرجند-قاین در استان خراسان جنوبی روسازی بتن غلتکی اجرا گردیده و این نوع روسازی در کشور ما روسازی جدیدی محسوب می شود در این مقاله ضمن بررسی مشخصات طراحی روسازی مزبور و نحوه اجرای آن و بازخورد های مربوط به بهره برداری قسمتهایی که زیر بار ترافیک قرار دارند به مقایسه آن با روسازی های آسفالتی از نظر جنبه های فنی، اجراییءترمیم و نگهداری واقتصادی پرداخته شده است. نتایج مبین این مطلب است که باتوجه به هزینه ساخت و ترمیم و نگهداری کمتر روسازی بتن غلتکی شرایط آب وهوایی استان خراسان جنوبی، دسترسی به کارخانه های سیمان قائنات، وجود معادن شن و ماسه و ملاحظات زیست محیطی روسازی بتن غلتکی در این محور از مزیت نسبی مناسبی برخوردار است وباتوجه به مقایسه اقتصادی نیز هزینه اولیه ساخت روسازی بتنی 50 درصد کمتر از روسازی آسفالتی است. در ضمن، کل هزینهی چرخه عمر روسازی بتنی 42 درصد کمتر از روسازی آسفالتی میباشد.