بهسازی اندود سنتی کاهگل با عمل آوری بهینه و افزونه های میکرونیزه به منظور استفاده در معماری ‏خشت و گلی مناطق روستایی

Abstract

استفاده از مصالح خاکی، بخشی از فرهنگ و هویت معماری ما را در مناطق شهری و روستایی، به ویژه در نواحی گرم و ‏خشک است. در میان مصالح مختلف خاکی، اندود کاهگل یکی از قدیمیترین ملاتها و اندودهای سنتی خاکی است که از ‏گذشته های دور تاکنون در بسیاری از بناها برای عایق بندی پشت بام و نمای ساختمان در مقابل رطوبت و بارندگی ‏استفاده شده است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی شیوه های بهینه عمل آوری کاهگل و بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی ‏آن با استفاده از افزونه های میکرونیزه به کمک روش های تجربی است. در این پژوهش، پس از انتخاب خاک مناسب از ‏طریق مطالعه آزمایشگاهی، نمونه های مختلف کاهگل تهیه شده با مدت زمان مختلف عمل آوری و افزونه های متفاوت ‏معدنی میکرونیزه، با آزمون های آزمایشگاهی استاندارد، مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفت تا بدین ترتیب، تاثیر مدت زمان ‏عمل آوری و به کارگیری افزونه های معدنی میکرونیزه مختلف بر خواص مختلف فیزیکی و مکانیکی اندود کاهگل مشخص ‏شود. بررسی مولفه های مختلف فیزیکی و مکانیکی، همچون: مقاومت فشاری، مقاومت کششی، ضریب نفوذپذیری و دوام ‏در مقابل فرسایش ناشی از بارش مصنوعی حاکی از تاثیر مثبت بهینه سازی کاهگل با عمل آوری مناسب و استفاده از ‏افزونه های میکرونیزه معدنی داشت.‏