بررسی پاسخ‌های بیوشیمیایی گل نرگس شیراز (Narcissus tazetta) به زمان کاشت و شرایط متفاوت آبیاری

Abstract

به منظور بررسی اثر شرایط مختلف آبیاری و زمان کاشت بر صفات بیوشیمیایی گل نرگس شیراز آزمایشی در سال 1400 در شهر قائن واقع در خراسان جنوبی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل فاکتور اول تاریخ کاشت (10 تیر و 10 شهریور) و فاکتور دوم شرایط مختلف آبیاری (بدون آبیاری، همراه با آبیاری و آبیاری با کود زیستی EM) بود. پس از اعمال تیمارهای صفات بیوشیمیایی شامل محتوای فنل کل، مقدار فلاونوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی گل نرگس شیراز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی صفات بیوشیمیایی گل نرگس شیراز نشان داد که بیشترین مقدار فنول از گل‌هایی به دست آمد که سوخ‌ آنها در شهریور ماه کاشته شده بودند و به ترتیب در شرایط آبیاری و عدم آبیاری قرار داشتند. همچنین بررسی مقدار فلاونوئید نشان داد که بیشترین سطح فلاونوئید گل از گل‌هایی به دست آمد که سوخ‌ آنها در شهریور ماه کاشته شده بودند و به ترتیب در شرایط آبیاری و عدم آبیاری قرار داشتند با این حال بیشترین مقدار آنتی اکسیدان در گل نرگس مربوط به کاشت سوخ در تیر همراه با آبیاری بود. با توجه به نتایج می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که کاشت سوخ‌های نرگس در تاریخ 10 تیر ماه به دلیل کاهش تنش سنتز متابولیت‍‌های ثانویه (فنول و فلاونوئید) کاهش یافته و میزان آنتی اکسیدان بیشتری درگل حاصل از این سوخ‌ها وجود دارد. به طور کل جهت کاهش تنش‌های وارد شده به گل نرگس شیراز کاشت این گل در تیر ماه پیشنهاد می‌شود.