ارائه مدل ها و روش های تامین مالی با استفاده از پتانسیل های کسب و کارهای نوپا در جهت باز آفرینی شهری (مورد مطالعه شهر بیرجند)

نام نویسنده (دانشجو):
مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد
سمت استاد در پایان‌نامه: استاد مشاور

چکیده:

 شهر ها طی دوره های متعدد دچار تغییر و تحول می شوند ، میراث گذشته و چالش های حال به شکل گیری باز آفرینی شهری کمک کرده است. از سکونتگاه های جدید تا حومه سازی و از توسعه مجدد همه جانبه تا بازسازی در محل ، چالش شهری همچنان بر توانایی و نبوغ سیاستگذاران ، برنامه ریزان ، توسعه دهندگان و شهروندان تاثیر می گذارد. رابرت در کتاب باز آفرینی شهری ، باز آفرینی شهری را به این صورت تعریف می کند : ( چشم انداز و اقدام جامع و یکپارچه ای که به دنبال حل مشکلات شهری و ایجاد بهبود پایدار در وضعیت اقتصادی ، کالبدی، اجتماعی، زیست محیطی، منطقه ای است که دستخوش تغییر بوده و فرصت هایی برای بهبود ارائه می دهد )(Roberts et al;2016). یکی از مشکلات برنامه ریزان شهری عملکرد ها و سیاستگذاری ها در زمینه باز آفرینی شهری می باشد . باز آفرینی مناطق شهری را میتوان به عنوان یک عنصر مهم موفقیت محلی منطقه ای و ملی در نظر گرفت (Roberts et al;2016). در کشور ایران با توجه به وجود بافت های فرسوده در شهرها ، بحث باز آفرینی شهری مطرح می شود. طبق اطلاعاتی که از اداره راه و شهرسازی اخذ شد ، در ایران حدود ۳۰ درصد جمعیت یعنی بالغ بر ۱۹ میلیون نفر ، ساکن بافت های فرسوده هستند . در سال ۱۴۰۲، ۷۴ هزار هکتار بافت فرسوده ، ۵۹ هزار سکونتگاه های غیر رسمی و حاشیه ای و ۳۲ هزار بافت فرسوده تاریخی در کشور وجود داشته است(تاریخ دسترسی asriran.com/۱۶/۱۰/۱۴۰۲).میزان بافت های فرسوده در شهرهای ایران طی ده سال گذشته تا کنون ۱۵ درصد افزایش داشته است. بر اساس قانون نوسازی بافت های فرسوده ، باید سالانه ۱۰ درصد از بافت های فرسوده نوسازی و احیاء شوند(tinn.ir۲۸/۱۲/۱۴۰۳). اما بنا به دلایل مختلف و حتی علیرغم بسته های تشویقی در چند سال گذشته روند نوسازی و احیای بافت های فرسوده از یک حرکت کُند و آهسته ای پیروی می کند. برخی کارشناسان و سیاستگذاران معتقد هستند که از دلایل روند کاهشی باز سازی بافت فرسوده این است که ، احیای بافت های فرسوده نیازمند زمان است و حرکت نکردن همزمان فعالیت های اجتماعی، فرهنگی و کالبدی دلیل عدم موفقیت در احیای بافت فرسوده است ، اما تمامی کارشناسان به خوبی می دانند، تا زمانی که ساکنان بافت فرسوده به لحاظ مالی تطمیع نشوند و دولت و بخش خصوصی به عنوان ذینفعان در کنار هم قرار نگیرند نمی توان مسیر راحتی برای احیای بافت فرسوده متصور بود. حال یکی از راهکار هایی که می تواند در روند باز سازی و باز آفرینی شهری را تسریع کند ادغام کارآفرینی با روند باز سازی و استفاده از ظرفیت های ذیل می باشد.

_ یکپارچه سازی نوآوری و فناوری

 استارت‌ آپ‌ ها از فناوری‌ های جدید برای بهبود خدمات عمومی استفاده می‌ کنند و به چالش‌ های شهری به طور موثر رسیدگی می‌ کنند. این مشارکت پویا بین دولت‌ های شهری و سرمایه‌ گذاری‌ های جدید، تحول شهری را تسهیل می‌کند و کیفیت زندگی را افزایش می‌دهد (Tregua & Bruno 2023).

 تزریق راه حل های دیجیتال توسط استارت آپ ها از توسعه شهرهای هوشمند پشتیبانی می کند و محیط های شهری را کار آمدتر و پاسخگوتر به نیازهای شهروندان می کند. (Tregua & Bruno 2023).

_ رشد اقتصادی و ایجاد شغل

 استارت‌ آپ‌ ها برای ظهور اقتصاد های شهری جدید، به‌ویژه در مناطق عقب مانده، محوری هستند. آنها فعالیت اقتصادی را تحریک می کنند و شغل ایجاد می کنند، که برای احیای فضاهای شهری با عملکرد ضعیف بسیار مهم است(Fiorentino, 2018)(Fiorentino, 2019).

 جنبش سازندگان و ابتکارات حمایت از کارآفرینی در ارتقای شرکت‌ های کوچک، کمک به بازسازی اقتصادی در شهرها مؤثر بوده است(Fiorentino, 2018).

_ توسعه شهری مشارکتی

 شهرسازی کارآفرین بر مشارکت میان شهروندان، بخش‌ های خصوصی و دولتی، تقویت انعطاف‌ پذیری و سازگاری در محیط‌ های شهری تأکید دارد. این رویکرد مشارکتی با کاهش بودجه عمومی ضروری است (Dobson & Jorgensen 2014).

 - استارت‌ آپ‌ ها در مداخلات غیررسمی شرکت می‌کنند که فضاهای شهری را بهبود می‌ بخشد و اهمیت ابتکارات جامعه محور در تلاش‌ های بازسازی را نشان می‌دهد (Dobson & Jorgensen 2014).

در حالی که مشارکت استارت‌ آپ‌ ها در بازآفرینی شهری قابل توجه است، چالش‌ ها همچنان وجود دارد. اثربخشی سیاست‌ های حمایت‌ کننده از این سرمایه‌ گذاری‌ ها می‌تواند متفاوت باشد، و نیاز به درک دقیق‌ تری از تأثیر آنها بر بافت‌ های شهری موجود برای تضمین توسعه پایدار وجود دارد(Fiorentino, 2018). با این حال باز آفرینی شهری در راستای احیای بافت ها و بناهای تاریخی با تاکید بر حفظ ارزش های فرهنگی و حفاظت از ثروت های بومی می تواند علاوه بر حفظ و تقویت استخوان بندی اصلی شهر ، موجب رشد اقتصادی و توسعه شهری گردد و گروه های اقتصادی مناسبی را برای ارتقاء در آمدهای شهری ایجاد کند( ناصری و همکاران ، ۱۳۹۹).

در حوزه بازآفرینی شهری، مؤسسات و بازیگران کلیدی نقش حیاتی در تأمین مالی کسب‌ و کارهای نوپا دارند. دولت‌ ها، شرکت‌ ها، بانک‌ ها و سندیکاها ، بازیگران مهمی در مدیریت شهری هستند که به دنبال جذب شرکت‌ های با رشد بالا پس از بحران ‌های مالی هستند(Thompson et al .,2022). یکی از رویکردهای نوآورانه شامل ایجاد وجوه توسعه شهری چرخشی است که توسط دولت محلی اداره می شود تا املاک کم استفاده در مراکز شهرها را احیا کند و امکان تحقق پروژه هایی با انتظارات بازگشت محدود را فراهم کند (Doğaner, et al ., 2017) . علاوه بر این، دانشگاه ها به عنوان مشارکت کنندگان اساسی در طرح های نوسازی شهری ظاهر می شوند و منابعی را برای پویایی های شهری فراهم می کنند که در غیر این صورت به سختی به دست می آیند، بنابراین به عنوان بازیگران مهم در تلاش های بازآفرینی شهری عمل می کنند (Dan,. 2012). این بازیگران و موسسات متنوع برای ایجاد مدل‌ های مالی پایدار برای بازآفرینی شهری همکاری می‌کنند و از مکانیسم‌ های مختلفی مانند افزایش برنامه ‌ریزی، انتقال سهام و تنوع تصدی برای تضمین تامین مالی موفقیت ‌آمیز کسب ‌و کارهای نوپا در این زمینه استفاده می‌کنند.

کسب و کارهای نوپا به طور قابل توجهی مناطق شهری را در سطح جهان تحت تاثیر قرار داده اند و به توسعه اقتصادی و اجتماعی کمک می کنند. به عنوان مثال، کارآفرینان مهاجر در شهرهایی مانند نیویورک، مدلین، برلین، وین و اوکلند از طریق فعالیت ‌های اقتصادی متنوع در صنایع خلاق، غذا و تجارت، ساختارهای محلی را شکل داده‌اند و تنوع اجتماعی-فرهنگی اقتصاد های شهری را به نمایش می‌گذارند(Dabringer et al., 2012).علاوه بر این، فضاهای تجاری قومی احیا شده توسط کارآفرینان مهاجر در شهرهای آمریکای شمالی و اروپایی، مانند Petite Asie در پاریس و Ravalistan در بارسلونا

(محله هایی کوچک که طی فرایند کسب و کارهای نوپا ، مغازه ها ، رستوران ها و بازار هایی ساخته شد که باعث رونق فرهنگی و اقتصادی شده اند)، هسته های شهری متروکه را به قطب های پر جنب و جوش تبدیل کرده است و اهمیت تمرکز، پراکندگی، تنوع و تخصص در ایجاد محیط ‌های تجاری منحصر به فرد قومی را برجسته کرده است(Serra., 2012). علاوه بر این، ظهور شرکت‌ های فناوری نوپا مانند Uber (از بزرگترین شرکت های حوزه حمل و نقل آنلاین در سانفرانسیسکو کالیفرنیا) و Airbnb ( یک بازار تجاری آنلاین و شرکت کار گزاری هتلداری در کشور آمریکا ) ، سیاست‌ های توسعه اقتصادی شهری را در سراسر جهان متحول کرده است و بر قدرت دگرگون کننده کارآفرینی در حکمرانی شهری تأکید دارد(McNeill.,2017).

موفقیت کسب و کارهای نوپا در شهرهای ایران تحت تأثیر عوامل کلیدی مختلفی است که عواملی مانند محیط کسب ‌و کار، در دسترس بودن سرمایه، رهبری و مدیریت، ویژگی‌ های فردی، حمایت دولت، زیرساخت‌ها، مدیریت منابع انسانی و شبکه‌ ها / مشارکت ‌ها نقش مهمی در موفقیت شرکت ‌های کوچک و متوسط (SME s) در ایران دارند(Samadzad et al., 2022). علاوه بر این، عواملی از جمله شروع شتاب دهنده ها، ظرفیت های نوآورانه و شایستگی های تحلیلی کارآفرینان، مزیت رقابتی مرتبط با اولین محرک بودن و سرمایه گذاری اولیه در پیش بینی رونق استارتاپ های ایرانی ضروری هستند و اهمیت این عناصر را در مراحل نوظهور تحول کسب و کار تأکید می کنند(Sadat rasoul et al ., 2020).

طبق اطلاعات بدست آمده از اداره کل راه و شهرسازی خراسان جنوبی از بین ۵۲ محله محروم در استان خراسان جنوبی ۱۴ محله در شهر بیرجند واقع شده و مرکز استان حدودا دارای ۷۰۰ هکتار بافت فرسوده است(irna.ir۷/۱۲/۱۴۰۱تاریخ دسترسی). شهر بیرجند طی سال‌ های گذشته شاهد تحول و رشد چشمگیر بوده، اما بافت قدیم این شهر بنا به دلایل مختلف متناسب با این تحول، رشد نکرده است. هر چند ارگان‌ هایی مثل راه و شهرسازی و شهرداری از اتخاذ سیاست ‌هایی برای توسعه ساخت و ساز در شهر بیرجند خبر می‌دهد، اما بدون شک این سیاست‌ ها آن قدر جذاب نبوده و نیست که مردم، سرمایه‌ گذاران و انبوه سازان رغبتی برای ورود به این محدوده داشته باشند. از این سو این پایان نامه تلاش دارد که ظرفیت های شهر بیرجند در راستای روش های تامین مالی در بافت ناکارآمد شهری را بررسی نماید.

اهداف

هدف اصلی و کلان پژوهش حاضر " ارائه مدل ها و روش های تامین مالی با استفاده از پتانسیل های کسب و کارهای نوپا در جهت باز آفرینی شهری " است که در ذیل این هدف ، سایر اهداف پژوهش تحت عنوان اهداف خرد طرح گردیده است ، که عبارتند از :

• بررسی موانع و چالش های پیش روی تامین مالی کسب و کارهای نوپا در حوزه باز آفرینی شهری در بیرجند

• ارائه راهکارها و پیشنهادات برای تسهیل تامین مالی کسب و کارهای نوپا در حوزه باز آفرینی شهری در بیرجند

• بررسی نقش و عملکرد نهادها و بازیگران کلیدی در تسهیل تامین مالی کسب و کارهای نوپا در حوزه باز آفرینی شهری در بیرجند

• ارائه الگوها و مدل های موفق تامین مالی کسب و کارهای نوپا در حوزه باز آفرینی شهری در سایر شهرهای ایران

• ارتقای سطح آگاهی و دانش عمومی در مورد پتانسیل کسب و کارهای نوپا در محدوده های هدف باز آفرینی

پیشینه تحقیق

روش‌های مؤثر تأمین مالی برای کسب‌ و کارهای تازه‌ کار شامل سرمایه‌ گذار فرشته یا Angel Investorدر سال‌ های اولیه، و به دنبال آن سرمایه‌ های مخاطره‌ آمیز، بانک ‌ها، و NBFC ها با بلوغ کسب ‌و کار است(Konga et al., 2023). به علاوه، شیوه‌های تأمین مالی کارآفرینی مانند تأمین مالی جمعی، کمک های مالی دولتی، و سرمایه‌ گذاری مشترک سرمایه ‌گذاری خطر پذیر. می تواند به طور قابل توجهی بر موفقیت کارآفرینی تأثیر بگذارد. استارت‌ آپ‌های موفق از منابع مالی برای نوآوری محصول، خلاقیت، و حفظ روابط خوب با مشتریان و تامین‌ کنند گان استفاده می‌کنند(Darman et al., 2021). حمایت دولت از طریق کمک‌ های بلا عوض، وام دهی، و سرمایه‌ گذاری مشترک با سرمایه‌ گذاران خصوصی می‌تواند تأمین مالی سرمایه ‌گذاری خطر پذیر را برای استارت‌ آپ‌ ها تقویت کند و به عنوان یک کاتالیزور عمل کند. برای تأمین مالی و بهره‌ برداری از سرمایه خصوصی (Jurayevna., 2022)علاوه بر این، پلتفرم‌ های تأمین مالی جمعی، هنگامی که با فناوری پیشرفته، نیروی کار ماهر و شبکه‌ های جهانی همراه شوند، می‌توانند مشارکت جمعی را در کسب‌ و کارهای مبتنی بر دانش افزایش دهند و به توسعه اقتصادی و موفقیت کارآفرینی کمک کنند(Golshani 2022). به طور کلی، یک استراتژی استراتژیک ترکیبی از روش‌های تامین مالی متناسب با مرحله رشد و اهداف استارت‌ آپ می‌تواند مسیر موفقیت آن را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار دهد.

تامین مالی کسب و کارهای نوپا در حوزه بازآفرینی شهری با موانع و چالش های مختلفی مواجه است. در اسرائیل، برنامه بازآفرینی شهری به دلیل جذب شیوه‌ های غارت گرانه و درگیری ‌های بین ذینفعان مورد انتقاد قرار گرفته است که منجر به ایجاد بازآفرینی شهری برای رسیدگی به نگرانی های برابری شده است . به طور مشابه، در هند، افزایش آگاهی خود اشتغالی در بین دانشجویان، چالش‌ های پیش روی استارت ‌آپ‌ ها در دسترسی به منابع مالی را برجسته می‌کند(Geva et al., 2022). علاوه بر این، اهمیت بخش ساخت‌ و ساز در سرزندگی اقتصادی، بر نیاز به مدل‌ های تامین مالی نوآورانه برای حمایت از فعالیت‌ های تحول شهری، همانطور که در ترکیه دیده می‌شود، تأکید می‌کند(Doğaner et al., 2017) . درک این چالش‌ها و اجرای مدل ‌های تأیید مالی مؤثر می‌تواند به پیمایش پیچیدگی‌ های تأمین مالی استارت ‌آپ ‌ها در پروژه‌ های بازآفرینی شهری کمک کند، و همکاری موفق بین نهادهای دولتی و خصوصی برای توسعه پایدار شهر را ارتقا دهد.

کوروستلوا و میکیویچ در سال ۲۰۱۱در مقاله ای تحت عنوان تامین مالی استارت آپ در عصر جهانی شدن. بازارهای نوظهور مالی و تجارت ؛ نویسندگان با استفاده از نظرسنجی جهانی کارآفرینی Monitor (GEM) برای سال ‌های 2001-2006، عوامل تعیین کننده تأمین مالی استارت آپ را در پنجاه و چهار کشور بررسی می‌کنند. آنها دریافتند که آزادسازی مالی، مجموع اندازه مالی پروژه های کارآفرینی تازه تاسیس را هم از طریق افزایش استفاده از منابع خارجی و هم از سرمایه های شخصی افزایش می دهد. به علاوه، حجم تأمین مالی استارت آپ به جریان‌ های سرمایه بین ‌المللی که با وام های بانک ‌های غیر مقیم و حواله ‌ها نشان داده می‌شود، و به حجم سپرده ‌های خارج از کشور پاسخ منفی می‌دهد. تأثیر مثبت حواله‌ ها بر حجم کل تأمین مالی استارت آپ از طریق تأمین مالی توسط کارآفرین است.

سلیمان و همکاران در سال ۲۰۱۸ در مقاله ای تحت عنوان (چارچوبی برای نقش فناوری اطلاعات در فرآیند شهرنشینی تامین مالی جمعی در کشورهای در حال توسعه) روند شهرنشینی اخیر به طور فزاینده ای سریع و بدون برنامه است. با پیش ‌بینی فعلی که از هر ده نفر در سراسر جهان هفت نفر تا سال 2050 در شهرها زندگی می‌کنند و اکثر رشد در شهرهای کشورهای در حال توسعه اتفاق می‌افتد، می‌توان از فناوری اطلاعات ( IT ) برای هدایت مثبت فرآیند شهرنشینی استفاده کرد. با تمرکز بر استفاده از تلفن همراه و سایر دستگاه‌های دستی، از گرایش‌های مختلف فناوری اطلاعات برای فرآیند شهرنشینی تأمین مالی جمعی استفاده کرد. استفاده از تلفن همراه در کشورهای در حال توسعه بر آموزش الکترونیک، تجارت الکترونیک و فناوری های رسانه های اجتماعی متمرکز است. با این حال، شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد محققان نقش فناوری اطلاعات در تامین مالی جمعی را تحلیل کرده اند. در نتیجه ، چارچوبی را در مورد چگونگی استفاده از قابلیت‌ های دستگاه‌ های تلفن همراه برای فرآیند شهرنشینی تأمین مالی جمعی در کشورهای در حال توسعه ایجاد می‌کند.

مدینه مولینا و همکاران در سال ۲۰۱۹ در مقاله ای تحت عنوان( مشارکت در تأمین مالی جمعی در میان کاربران پلتفرم‌ های مشارکتی: نقش نوآوری و سرمایه اجتماعی بررسی علم مدیریت) با بررسی ارتباط بین دو عامل ذاتی (نوآوری و سرمایه اجتماعی) و مشارکت در طرح ‌های تامین مالی جمعی انجام می‌شود. پس از تجزیه و تحلیل نمونه ای که توسط مرکز تحقیقات جامعه شناسی (CIS ) از 422 کاربر پلتفرم های مشارکتی ایجاد شده بود، تحقیقات نشان می‌دهد که دو ویژگی مهم در افراد با مشارکت آن‌ ها در طرح‌ های سرمایه‌ گذاری جمعی مرتبط است. همچنین، تفاوت ‌هایی در میزان مشارکت کاربران در این پلتفرم‌ ها مشاهده شده است. افرادی که بیشتر از خدمات جدید استفاده می‌کنند، بیشتر در طرح‌ های تامین مالی جمعی مشارکت دارند. از طرف دیگر، افزایش سرمایه اجتماعی در میان این افراد کمتر دیده می ‌شود. این نتایج نشان می ‌دهد که طرح ‌های سرمایه ‌گذاری جمعی در پلتفرم‌ های تخصصی می‌توانند با استفاده از سرمایه اجتماعی و نوآوری، مشارکت بیشتری جذب کرده و تنوع در روش ‌های تأمین مالی را حفظ کنند.

تیهر و همکاران در سال ۲۰۲۰ در مقاله ای تحت عنوان ( نوآوری های تامین مالی جمعی در اقتصاد های نوظهور : کنترل ریسک و اعتبار در پلتفرم‌ های شبکه وام دهی همتا به همتا تغییر استراتژیک ( در چین وام دهی همتا به همتا (P2P ) به عنوان شکل شبکه ای از تامین مالی جمعی پدید آمده است که منشاء وام خارج از مدل بانکداری سنتی را تسهیل می کند . نتایج حاصل از دو مدل رگرسیون ، چندین عامل را نشان می دهد که می توانند به عنوان پیش بینی کننده ریسک و مدیریت مالی از جمله ازدواج، درآمد و دارایی خانه استفاده شوند. یافته‌ ها همچنین نشان می‌دهد که استنباط جمعی توسط وام دهندگان غیر متخصص می‌تواند با دقت از اطلاعات غیر استاندارد استنباط کند. ساخت چنین سیستم پیش بینی برای اطمینان از عملکرد خوب پلتفرم های وام دهی شبکه P2P در اقتصادهای نوظهور مهم است.

کانگ و لی در سال ۲۰۲۲ مقاله ای تحت عنوان مطالعه تجربی در مورد اثرات مالی کاهش مالیات برای پروژه بازآفرینی شهری؛ اگرچه نیاز به مشارکت دولتی-خصوصی و سرمایه ‌گذاری خصوصی در پروژه‌های بازآفرینی شهری همواره مطرح شده است، اما هنوز مزایای مالیاتی مانند کاهش نرخ مالیات، کسر مالیات در نظام مالیاتی وارد نشده است. نتایج این مطالعه به ایجاد چارچوبی اساسی برای معافیت‌ های مالیاتی در ترویج بازآفرینی شهری تحت مدیریت کسب‌ و کار خصوصی تحت عمل بازآفرینی شهری کمک می‌کند.

تاجانی و همکاران در سال ۲۰۲۳ در مقاله ای تحت عنوان ( مدل های مالی برای اثر بخشی طرح های باز آفرینی شهری) در این پژوهش مدلی ابداعی برای راستی آزمایی مالی اولیه پروژه‌ها پیشنهاد شده است. این مدل از منطق زیربنای تجزیه و تحلیل نقطه صفر (BEA ) شروع می‌شود و برخی از فرضیه‌ های آغازین خود را که در موقعیت ‌های خاص با مکانیسم‌ های واقعی بازار ناسازگار هستند، اصلاح می‌کند. مدل پیشنهادی می‌تواند یک ابزار ارزیابی برای حمایت از فرآیندهای تصمیم گیری برای انتخاب ‌های سرمایه‌ گذاری اپراتورهای خصوصی و دولتی باشد، که قادر به تجزیه و تحلیل سریع امکان سنجی مالی طرح ‌هایی که باید در قلمرو اجرا شوند را تجزیه و تحلیل کند. خروجی های به‌ دست آمده از کاربرد مدل ارزیابی می‌تواند تعیین و انتخاب مداخلات توسعه یافته را راهنمایی کند و با ادغام با تحلیل‌ های ارزیابی دقیق‌ تر، همکاری موفق بین نهادهای دولتی و سرمایه ‌گذاران خصوصی را برای توسعه موثر شهر ارتقا دهد.

طبق بررسی های انجام شده نتیجه می گیریم که ، پیشینه تحقیق به بررسی روش ‌های تأمین مالی کسب ‌و کارهای نوپا و چالش ‌های آن در بازآفرینی شهری می‌ پردازد. پژوهش ‌ها نشان می‌دهند که استفاده از روش‌ های مختلف تأمین مالی مانند تأمین مالی فرشته ‌ای، سرمایه ‌گذاری خطر پذیر، و کمک‌ های دولتی می ‌تواند به موفقیت استارت ‌آپ‌ ها کمک کند. همچنین ، تأمین مالی جمعی و استفاده از فناوری اطلاعات در فرآیند شهرنشینی در کشورهای در حال توسعه تأثیر گذار است. مدل‌ های مالی مختلفی نیز برای ارزیابی و بهبود کارایی پروژه‌ های بازآفرینی شهری ارائه شده‌ اند که می‌ توانند به همکاری موفق بین نهاد های دولتی و خصوصی کمک کنند.

ضرورت تحقیق

بازآفرینی شهری به مجموعه‌ای از اقدامات جامع و هماهنگ اطلاق می‌شود که با هدف ارتقاء کیفیت زندگی، رشد اقتصادی و افزایش پایداری در مناطقی که با چالش ‌هایی همچون فرسودگی، فقر و افت کیفیت زندگی مواجه‌ اند، انجام می‌شود. این اقدامات می‌تواند شامل بهسازی فیزیکی، ارتقاء زیرساخت‌ ها، بهبود خدمات عمومی، تقویت جامعه محلی و ایجاد فرصت‌ های اقتصادی جدید باشد. اهمیت باز آفرینی در بافت های فرسوده عبارتند از :۱ . ارتقاء کیفیت زندگی: مناطق فرسوده اغلب با مشکلاتی مانند زیرساخت‌ های ضعیف، کمبود خدمات عمومی و مسکن نا مناسب مواجه هستند. بازآفرینی می‌تواند به حل این مشکلات کمک کرده و شرایط زندگی ساکنان را بهبود بخشد.۲. پیشگیری از گسترش فرسودگی: اگر به بافت ‌های فرسوده توجه نشود، ممکن است این فرسودگی به سایر مناطق نیز سرایت کرده و کیفیت زندگی در کل شهر را کاهش دهد. بازآفرینی می‌تواند این روند را متوقف کند.۳. تقویت اقتصادی: بازآفرینی می‌تواند زمینه‌ ساز ایجاد فرصت‌ های اقتصادی جدید، بهبود وضعیت اشتغال و جذب سرمایه‌ گذاری باشد.۴. افزایش پایداری: با بهسازی ساختمان ها، بهبود زیرساخت‌ها و افزایش بهره‌ وری انرژی، بازآفرینی می‌تواند به پایداری محیط زیست کمک کند.

استراتژی و نقش باز آفرینی شهری در بافت های فرسوده:

1. نوسازی و بهسازی فیزیکی: شامل بازسازی و تعمیر ساختمان ها و زیرساخت‌ ها، توسعه فضاهای سبز و بهبود دسترسی به امکانات عمومی.

2. تحریک توسعه اقتصادی: ایجاد فضاهای کسب‌وکار جدید، حمایت از کارآفرینی محلی و تقویت بازارهای محلی.

3. تقویت جامعه محلی: مشارکت دادن ساکنان در فرآیند تصمیم ‌گیری، ایجاد حس تعلق به محله و تقویت شبکه‌ های اجتماعی.

4. ارتقاء پایداری محیطی: بهبود بهره‌ وری انرژی، استفاده از منابع پایدار و کاهش اثرات زیست‌ محیطی.

5. برنامه‌ ریزی مشارکتی: مشارکت جامعه محلی، سرمایه‌ گذاران و مقامات شهری در فرآیند بازآفرینی برای اطمینان از اینکه نیازها و خواسته ‌های همه ذینفعان مدنظر قرار گیرد.

تحقیق در این زمینه به شناسایی و توسعه نوآوری های مالی جدید که می توانند در تامین مالی پروژه های باز آفرینی شهری مورد استفاده قرار گیرند ، کمک می کند .

استفاده از روش های تامین مالی مشابه کسب و کارهای نوپا برای پروژه های بازآفرینی شهری می تواند مزایای مختلفی را ارائه دهد. این روش‌ ها می‌توانند با بهره ‌گیری از ارزش ‌های محلی زمین و مدل ‌های مالی نوآورانه، احیای مناطق شهری کم استفاده را امکان ‌پذیر کنند . (Thompson et al .,2022)

آنها ابزاری برای ارزیابی سریع امکان سنجی مالی طرح‌ ها فراهم می‌کنند و به فرآیندهای تصمیم گیری برای سرمایه ‌گذاران دولتی و خصوصی کمک می‌کنند. (Tajani et al., 2023). علاوه بر این، چنین رویکردهای تامین مالی می تواند تحقق پروژه هایی با انتظارات بازده محدود را تسهیل کند، به ویژه در شهرهای کوچک تا متوسط که با کاهش نرخ اشغال مشاغل مواجه هستند(Mensing.,2019). همینطور، ترکیب روش‌ های ارزش ‌گذاری غیر بازاری مانند ارزش‌ گذاری مشروط و قیمت گذاری لذت بخش می‌تواند به ارزیابی مزایای اجتماعی پروژه ‌های بازآفرینی شهری کمک کند و از پایداری و اثربخشی بلندمدت آنها اطمینان حاصل کند(Mariotti et al., 2021). به طور کلی، این روش ‌های تامین مالی می‌ توانند همکاری موفق بین نهادهای دولتی و سرمایه ‌گذاران خصوصی را ارتقا دهند و توسعه موثر شهر و نشاط اقتصادی را تقویت کنند(Doğaner et al., 2017).

اشتغال به کارآفرینی در شهرهای ایران مزایای اقتصادی مختلفی به همراه دارد. به عنوان مثال، کارآفرینی شهری در کلانشهر تهران به کاهش نرخ بیکاری، ایجاد درآمد پایدار و تقویت استقلال شهروندان کمک می کند (بابایی و همکاران .، ۲۰۱۷).

 کارآفرینان زن در ایران از طریق فعالیت‌ های کارآفرینانه خود به ارزش ‌های اقتصادی و ذهنی به خانواده‌ های خود کمک می‌کنند، که تأثیر مثبتی بر پویایی درون خانواده و تغییر نگرش نسبت به زنان دارد (مکی زاده ، ۲۰۲۲). بنگاه ‌های کوچک و متوسط (SMEs) نقش بسزایی در اشتغال و پویایی اقتصادی در ایران ایفا می‌کنند و اهمیت کارآفرینی را در پیش‌برد رشد اقتصادی برجسته می‌کنند (قنات آبادی .، ۲۰۱۳). علاوه بر این، بهبود اکوسیستم کارآفرینی در ایران می‌تواند منجر به افزایش انگیزه‌ های کارآفرینی و افزایش رشد اقتصادی از طریق توسعه کسب ‌و کارهای کوچک و متوسط شود (محمدی، خیاره و همکاران ۲۰۱۹). در مجموع، کارآفرینی در شهرهای ایران نه تنها رشد اقتصادی را تحریک می کند، بلکه پویایی اجتماعی و توانمندی فردی را نیز افزایش می دهد. با توجه به اینکه شهر بیرجند دارای بافت فرسوده می باشد ، باز آفرینی نقش مهمی در توسعه این شهر ایفا می کند . از طریق ایجاد کسب و کار های نوپا و با توجه به بحث روش های تامین مالی می توان به توسعه این شهر کمک کرد.