طراحی بهینه نیروگاه های خورشیدی و منابع گاز سوز متداول در شبکه توزیع برق با هدف بهبود تاب آوری

Abstract

حوادث رخ¬داده با احتمال وقوع پایین و تأثیر بالا، که سالانه خسارات بالایی وارد می¬کنند، سلامت شبکه¬های توزیع را به صورت جدی تهدید می¬کنند. از این رو در سراسرجهان لزوم توجه به بحث افزایش تاب¬آوری شبکه و تداوم تأمین برق بیش از پیش احساس می¬شود. در شبکه¬های توزیع مدرن با توجه به حضور روز افزون منابع تولید پراکنده از جمله نیروگاه¬های خورشیدی در شبکه¬های توزیع، یک روش جایگزین برای تأمین بار هنگام خرابی در سمت شبکه¬ی اصلی و بهبود تاب¬آوری شبکه، استفاده از این منابع می¬باشد. در این مقاله ابتدا مفهوم تاب¬آوری شبکه توزیع و نحوه مدل¬سازی حوادث طبیعی متداول مانند سیل و طوفان ارائه می¬گردد. سپس به منظور بررسی تأثیر نیروگاه¬های خورشیدی و منابع گازسوز متداول، بر تاب¬آوری شبکه توزیع، شاخصی جدید بر اساس تاب¬آوری شبکه در قبال تأمین بار و تاب¬آوری منابع تولید پراکنده، فرموله¬بندی شده و شاخص تاب¬آوری کل شبکه در حضور این منابع بدست می¬آید. در نهایت با استفاده از الگوریتم ژنتیک به عنوان ابزار بهینه¬سازی با هدف بهبود تاب¬آوری شبکه توزیع به حل مسأله¬ی طراحی بهینه منابع که شامل تعیین نوع و مکان بهینه¬ی ظرفیت موجود این منابع در شبکه است، پرداخته می¬شود و با انجام مطالعات عددی بر روی یک شبکه¬ی توزیع واقعی کارایی روش پیشنهادی نشان داده می¬شود.