شاخصی جدید برای ارزیابی کمی تاب‌آوری شبکۀ توزیع در حضور منابع تولید پراکنده

Abstract

اب‌آوری به‌صورت توانایی سیستم برای حفظ یک سطح قابل قبول از عملکرد در برابر یک اغتشاش شدید و بازگشت در یک دورۀ زمانی مناسب تعریف می‌شود. بروز شرایط نامساعد آب‌وهوایی و حوادث طبیعی همواره منجر به تحمیل خسارات و خاموشی‌های گسترده در سطح شبکه‌های توزیع شده است؛ که تعداد و شدت این رخدادها در سال‌های اخیر اغلب رو به فزونی بوده است. لذا ارزیابی تاب‌آوری شبکه و توانایی بازگشت‌پذیری آن در مقابله با شرایط نامساعد جوی، کاهش میزان تأثیرپذیری شبکۀ توزیع برق در مقابل رخداد حوادث قهری می‌بایستی جزو اولویت‌های برنامه‌ریزی برای طراحی و بهره‌برداری از شبکه قرار گیرد. در این مقاله، در ابتدا مفهوم تاب‌آوری و مشخصه‌های آن تعیین و در ادامه با مدل‌سازی حوادث طبیعی متداول مانند سیل و طوفان، به معرفی شاخص جدید برای ارزیابی تاب‌آوری در شبکه‌های توزیع در حضور منابع تولید پراکنده پرداخته شده است. مدل پیشنهادی ارائه‌شده برای ارزیابی کمی تاب‌آوری بر روی یک شبکۀ نمونۀ واقعی اعمال شده و در نهایت تأثیر منابع تولید پراکنده بر روی تاب‌آوری شبکۀ توزیع با استفاده از این شاخص مورد مطالعه قرار گرفته است.