مشارکت اجتماعی رهیافتی مناسب برای توسعه شهر بیرجند

Abstract

مشارکت در امور اجتماعی را میتوان از الزامات و بسترهای برونرفت از مشکلات و مسائل شهری داشت. طرح مشارکت اجتماعی بیانگر توجه فزآینده به عوامل اجتماعی و نهادی در توسعه است و با اهمیتیافتن مشارکت در جامعه معاصر به تدریج این مفهوم نزد برنامهریزان از جایگاه خاصی برخوردار شدهاست. چارچوب نظری این مقاله، رویکرد ترکیبی شامل نظریه کنش پارسونز و نظریه مبادله هومنز میباشد. هدف این پژوهش عبارتست از سنجش میزان مشارکت اجتماعی گسترده در شهر بیرجند میباشد. تحقیق با رویکرد کمی به روش پیمایشی و با ابزار پرسشنامه انجام شدهاست. یافتههای پژوهش بیانگر میزان مشارکت بالای افراد در شهر بیرجند میباشد که در عرصههای مختلف صورت گرفتهاست.