تعیین و مقایسه ترکیبات شیمیایی بخشهای مختلف میوه خربزه و طالبی به عنوان محصول فرعی در تغذیه دام

Abstract

به منظور تعیین ترکیبات شیمیایی دو میوه خربزه و طالبی)خربزه مشهدی و تیل )طالبی سبز( (، سه بخش مجزای هر میوه، ابتدا در سایه و سپس در آون در دمای 60 درجه سانتیگراد، خشک شدند. که شامل سه بخش، پوست، دانه، و کل میوه خربزه و طالبی با سه تکرار، که دو به دو با هم مقایسه شدند )روش T-test (. نتایج حاصل از ترکیبات شیمیایی نشان داد،که این دو میوه ازلحاظ چربی، در بخش پوست و دانه، دارای تفاوت معنادار بودند )پوست طالبی، 98 / 1 و دانه طالبی 30 / 22 ( و همچنین دارای تفاوت معناداری در بخش پروتئین، دانه وکل میوه بودند )دانه خربزه، 88 / 23 ، و کل خربزه 33 / 7 ( ) 05 / 0p˂ (. مقدار NDF دو نمونه در هر سه بخش دارای تفاوت معناداری بودند، پوست طالبی، 24 / 24 ، دانه خربزه، 60 / 50 و کل طالبی، 17 / 16 ، دارای بیشترین مقدار بودند ) 05 / 0p در بخش فیبر نامحلول در شوینده اسیدی نیز در هر سه بخش، تفاوت معنادار بود .)˂ )پوست طالبی، 53 / 17 ، دانه خربزه، 06 / 36 ، کل طالبی، 24 / 10 (. با بررسی سه بخش پوست، دانه و کل میوه خربزه و طالبی مشخص شد، بین پوست خربزه و پوست طالبی و همچنین کل این دو میوه، از نظر ماده خشک تفاوت معناداری وجود دارد، اما بین بخش دانه دو میوه تفاوتی وجود نداشت. این دو میوه با داران بودن کربوهیدرات غیر فیبری مناسب در بخش پوست و کل میوه میتوانند به عنوان یک محصول فرعی مناسب برای دام مورد استفاده قرار گیرند.