اثر ¬سطوح والین بر¬عملکرد رشد، چربی¬بطنی و اندام¬های لنفاوی جوجه¬گوشتی تغذیه¬شده با جیره حاوی تفاله گوجه¬فرنگی

Abstract

هدف این آزمایش، ارزیابی اثرات استفاده از سطوح مختلف والین بر¬عملکرد رشد جوجه¬های گوشتی سویه¬راس تغذیه¬شده با جیره حاوی تفاله گوجه-فرنگی بود. تعداد 330 قطعه جوجه¬گوشتی یک¬روزه در قالب کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3*2 شامل دو سطح 0 و 6 درصد تفاله گوجه¬فرنگی و سه سطح 90، 100 و 110 درصد والین توصیه¬شده دفترچه راهنمای سویه¬راس 308 در تعداد 30 واحد آزمایشی توزیع شدند. هر¬تیمار شامل 5 تکرار و 11 قطعه جوجه درون هر¬تکرار بود. جوجه¬ها به¬مدت 42 روز با سه دوره¬تغذیه¬ای 10-1؛ 24-11 و 42-25 روزگی تغذیه شدند. داده¬های عملکردی شامل افزایش وزن و میزان مصرف خوراک در طی دوره¬های آزمایشی رکوردبرداری شد و سپس ضریب تبدیل خوراک برای دوره¬های مذکور محاسبه گردید. تحلیل یافته¬ها نشان داد، در هیچ یک از دوره¬های آزمایشی اثرات متقابل والین و تفاله گوجه¬فرنگی و اثرات اصلی والین و تفاله گوجه فرنگی بر صفات افزایش وزن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک جوجه¬های گوشتی، راندمان لاشه، وزن نسبی ران و سینه اثر نداشت. اثرات متقابل والین و تفاله گوجه¬فرنگی و اثر اصلی تفاله گوجه¬فرنگی بر روی صفات وزن چربی بطنی و پانکراس معنی¬دار شد. درصد چربی بطنی در سطح 6 درصد تفاله گوجه فرنگی و 110 والین در مقایسه با صفر تفاله و 90 والین بالاتر بود و وزن نسبی پانکراس در سطح صفر تفاله گوجه و 110 والین در مقایسه با 6 تفاله گوجه و 90 والین پایین¬تر بود. براساس یافته¬های آزمایش حاضر، استفاده از تفاله گوجه¬فرنگی در جیره جوجه گوشتی تا سطح 6 درصد توصیه می¬شود.