تعیین ترکیب شیمایی تفاله هسته آلبالو و تأثیر آن بر مصرف خوراک و قابلیت هضم مواد مغذی میش- های کردی پیرامون زایش

Abstract

هدف از این مطالعه تعیین ترکیب شیمیایی تفاله هسته آلبالو و تأثیر آن بر مصرف خوراک و قابلیت هضم مواد مغذی میشهای کردی پیرامون زایش بود. بدین منظور از 20 راس میش کردی با میانگین وزن 9 / 5±49 / 47 کیلوگرم و میانگین سن 1 تا 2 سال و نمره وضعیت بدنی 316 / 0±925 / 2 استفاده شد. ترکیب شامل: ) 1 ( شاهد )جیره پایه بدون تفاله هسته آلبالو(، ) 2(جیره پایه + 4 درصد تفاله هسته آلبالو، ) 3(جیره پایه + 8 درصد تفاله هسته آلبالو، ) 4(جیره پایه + 12 درصد تفاله هسته آلبالو بود. طول دوره آزمایش از 21 روز قبل از زایمان تا 21 روز پس از زایمان ادامه داشت. یافته های این مطالعه نشان داد که مقدار ماده خشک، پروتئین خام، چربی خام، NDF ، ADF ،لیگنین، خاکستر به ترتیب 5 / 95 ، 96 / 11 ، 53 / 14 ، 5 / 71 ، 89 / 12،5 / 8 ، 95 / 3 )درصد( میباشد. مصرف ماده خشک میشها بین تیمارهای آزمایش، دورهها و اثر متقابل تیمار در دوره معنیدار بود ) 05 / 0 > P (. به طوری که با افزایش سطح تفاله هسته آلبالو در جیره مصرف ماده خشک نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت. قابلیت هضم مواد مغذی نیز تحت تأثیر سطوح مختلف تفاله هسته آلبالو قرار گرفت ) 05 / 0 > P .( قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، پروتئین و چربی با افزایش سطح تفاله هسته آلبالو در جیره کاهش یافت در حالی که قابلیت هضم NDF و ADF در تیمار 4 درصد تفاله نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. احتمالاً بالا بودن مقدار فیبر در تیمارهای حاوی تفاله هسته آلبالو منجر به کاهش مصرف ماده خشک شده است. از طرفی تفاله هسته آلبالو حاوی عوامل ضد تغذیه ای مانند دیگلیکوزیدازهای سیانوژنی بوده که برای حیوانات سمی بوده و عملکرد آها را کاهش می دهد.