نقش هراس ارتباطی و بیان خود واقعی در استفاده از اینستاگرام و سلفی

Abstract

زمینه و هدف: هدف اصلی و کلی پژوهش حاضر بررسی نقش هراس ارتباطی و بیان خود واقعی در استفاده از اینستاگرام و سلفی است. روش پژوهش: در این پژوهش همبستگی از چهار پرسشنامهی »هراس ارتباطی«، »مقیاس میزان اصالت«، »استفاده از اینستاگرام« و »گرفتن سلفی« در یک نمونه تصادفی از جامعه آماری شامل دانشجویان مشغول به تحصیل مقطع کارشناسی دانشگاه بیرجند )357 شرکت کننده( استفاده شد. یافتهها: استتتفاده از اینستتتاگرام بیش از حد متوستت و ارستتال عکسهای ستتلفی و ستتلفیهای ویرایش شتتده کمتر از حد متوستت بود. با افزایش میزان متغیرهای روانشتناختی مورد مطالعه، استتفاده از اینستتاگرام، عکسهای ستلفی و ستلفیهای ویرایش شتده افزایش یافت. همچنین با افزایش هراس ارتباطی، بیان خود واقعی در اینستاگرام کاهش یافت. نتیجهگیری: در جامعه مورد مطالعه ما اکثر افراد گرایش بیشتتری به درونگرایی دارند و تمایلی به نمایش خود ندارند. افرادی که توانایی باالیی برای بیان خود واقعی از طریق عکسهای ستلفی دارند، از اینستتاگرام بیشتتر استتفاده میکنند، عکسهای ستلفی زیادی ارستال میکنند و همچنین از ویرایش بر روی عکسهای ستلفی خود بیشتتر استتفاده میکنند. افراد با هراس ارتباطی باال توانایی کمتری در بیان خود از طریق اینستتاگرام دارند و بالعکس؛ این میتواند به این دلیل باشتد که توانایی افراد جامعه مورد بررسی در بیان خود واقعی در محی چهره به چهره بیشتر از توانایی بیان خود واقعی در اینستاگرام بوده است.