اثر پودر مومیایی و عصاره علف هیضه بر عملکرد رشد، سامانه ایمنی و ریخت شناسی روده باریک جوجه گوشتی

Abstract

این پژوهش به منظور ارزیابی عملکرد رشد، سامانه ایمنی و ریخت شناسی روده باریک جوجه گوشتی تغذیه شده با پودر مومیایی و عصاره علف هیضه (کک­کش بیابانی) انجام پذیرفت. برای اجرای آزمایش تعداد 360 قطعه جوجه یک­روزه نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به شکل فاکتوریل 3×3 شامل سه سطح عصاره علف­هیضه (0، 100 و 200 میلی­گرم در کیلوگرم) و سه سطح مومیایی (0، 20 و 40 میلی گرم در لیتر آب) در 9 تیمار، 3 تکرار و 10 پرنده در هر تکرار توزیع شدند. تیمار 200 میلی­گرم عصاره علف­هیضه و 20 میلی­گرم مومیایی سبب افزایش وزن بدن و کاهش ضریب تبدیل خوراک در مقایسه با شاهد شدند (05/0>P)، هر دو سطح اصلی مومیایی باعث افزایش راندمان لاشه و وزن نسبی سینه نسبت به شاهد گردید (05/0>P). هر دو سطح اصلی، مومیایی و علف­هیضه باعث افزایش وزن نسبی کبد، صفرا، قلب، طحال و بورس در مقایسه با شاهد شدند، سطح 200 میلی­گرم علف­هیضه باعث کاهش چربی بطنی در مقایسه با شاهد شد (05/0>P). تیمار حاوی 40 میلی­گرم مومیایی و 200 میلی­گرم عصاره علف‌هیضه باعث کاهش غلطت لیپوپروتئین کم چگال، کلسترول و فعالیت آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز خون در مقایسه با شاهد گردید (05/0>P)، ولی بر غلظت لیپوپروتئین با چگالی بالا و تری گلیسرید خون، پروتئین تام و آلبومین خون اثر نداشتند. تیمار 100 میلی­گرم علف هیضه با 20 میلی­گرم مومیایی و تیمار 100 میلی­گرم علف هیضه و 40 میلی­گرم مومیایی در مقایسه با شاهد باعث افزایش عیار پادتن تام و ایمینوگلوبین M و G علیه گلبول قرمز گوسفندی شدند (05/0>P). ارتفاع پرز و سطح جذب در تیمارهای تغذیه شده با مومیایی و عصاره علف­هیضه در مقایسه با شاهد بالاتر بود. این یافته­ها نشان داد افزودن مومیایی و عصاره علف­هیضه بترتیب در سطوح 20 و 200 میلی­گرم باعث بهبود عملکرد رشد و کاهش چربی بطنی، کلسترول و فعالیت آنزیم­های کبدی و ریخت شناسی روده جوجه­های گوشتی می­گردد.