اثر استفاده از تفاله انار و زیستیار باکتریایی بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه گوشتی تحت تنش گرمایی

نویسندگانسید جواد حسینی واشان,فاطمه مهدی زاده,علی حسین پیرای
همایشاولین همایش ملی افزودنی های خوراک دام و طیور
تاریخ برگزاری همایش۲۰۲۱-۰۶-۰۹
محل برگزاری همایشبیرجند
شماره صفحات۰-۰
نوع ارائهپوستر
سطح همایشداخلی

چکیده مقاله

مقدمه: استفاده بهینه از فرآوردههای فرعی کارخانجات صنایع غذایی و ضایعات کشاورزی در برنامه غذایی دام راهی است که میتواند سبب ایجاد تسهیلاتی در امر استفاده از مواد غذایی ارزان تر و همجنین کمک به بهبود عملکرد دام باشد. سالیانه هزاران تن محصول جانبی (پوست و دانه) میوه انار در کارخانجات فرآوری بدون استفاده دور ریخته میشود. بنابراین هدف از این تحقیق ارزیابی استفاده از تفاله انار و پروبیوتیک بر عملکرد رشد و خصوصیات لاشه جوجه گوشتی در شرایط تنش گرمایی بود. مواد و روش ها:به منظور انجام این آزمایش، تعداد 360 قطعه جوجه نر گوشتی راس 308 تهیه و آزمایش با 9 تیمار، هر تیمار 4 تکرار و هر تکرار 10 قطعه اجرا شد. این تحقیق در قالب طرح کاملاً تصادفی با آزمایشات فاکتوریل با سه سطح تفاله هسته انار (صفر،4 و 8 درصد) و دو روش زیستیار باکتریایی محرک رشد (صفر، افشانه و آشامیدنی زیستیار باکتریایی) به مدت 42 روز انجام گرفت. به منظور مطالعه صفات عملکردی و خصوصیات لاشه، جوجه‌ها به‌صورت دوره‌ای توزین و خوراک مصرفی آن‌ها توزین شد و ضریب تبدیل خوراک به صورت دوره‌ای محاسبه شد. در پایان هفته ششم (42 روزگی) از هر تکرار به‌تصادف دو جوجه انتخاب، خونگیری و کشتار شدند. اجزای لاشه، شامل سینه، ران، چربی بطنی، بورس فابرسیوس و طحال تفکیک و وزن گردید. نتایج و بحث:بر اساس نتایج به دست آمده افزودن تفاله انار تا سطح 8 درصد باعث افزایش وزن و مصرف خوراک در دوره آغازین و کاهش ضریب تبدیل خوراک کل دوره در مقایسه با سطح صفر شد (05/0>P). زیستیار باکتریایی سبب کاهش ضریب تبدیل خوراک در دوره رشد در مقایسه با شاهد شد(05/0>P). در اثرات متقابل تفاله انار و زیستیار میانگین ضریب تبدیل خوراک کل دوره پرورشی در مقایسه با شاهد کاهش یافت (05/0>P). در اثرات اصلی زیستیار باعث کاهش چربی بطنی، افزایش وزن نسبی بورس و تفاله انار باعث افزایش وزن نسبی سنگدان و کاهش چربی بطنی شد. در اثرات متقابل زیستیار و تفاله انار سبب افزایش راندامان لاشه در مقایسه با شاهد شد(05/0>P) ولی بر وزن سایر اندام های لاشه بی تاثیر بود. نتیجه گیری کلی: افزودن.تفاله انار باعث کاهش ضریب تبدیل کل دوره در شرایط تنش گرمایی گردید. همچنین استفاده از زیستیار و تفاله انار در جیره موجب افزایش راندمان لاشه شد و همچنین در اثرات اصلی زیستیار و تفاله انار کاهش چربی بطنی شد.

لینک ثابت مقاله

کلیدواژه‌ها: عملکرد، راندمان لاشه، چربی بطنی، جوجه گوشتی