ارزیابی روشهای حفاظتی و افزایش آبدهی قنات ها در ایران

Abstract

قنات فنی برای دستیابی به آب و انتقال آن به اراضی مستعد کشاورزی و ایجاد سکونتگاه میباشد و پایدارترین شیوه متناسب با شرایط جغرافیایی گستره وسیعی از مناطق خشک ایران محسوب میشود. تعداد زیاد رشته قناتها و پراکندگی مناسب آن در خشکترین نواحی ایران لزوم توجه به این سرمایه ملی و نگهداری و احیای آن جهت تامین بخشی از نیازهای آبی و مدیریت بحران کم آبی را ضروری میسازد. در این پژوهش جهت ارج نهادن به ارزش قنات و ترویج احیای آن، روشهای حفاظتی و افزایش آبدهی قناتها مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا بر اساس معیارهای مختلف قناتها دستهبندی شده و سپس محاسن و معایب قنات به طور مجزا و خلاصه بررسی شده است. در ادامه به ارائه راهکارهایی برای تغذیه سطحی و زیرزمینی قناتها پرداخته شده است. در انتها راهکارهای سازهای حفاظت از قنات و روشهای حفاظتی بخش خشکهکار و روشهای افزایش آبدهی ترهکار کوره قنات به صورت طبقهبندی شده، ارائه شده است.