تأثیر ابعاد بازشدگی ها بر آبشستگی پیرامون آبشکن نفوذپذیر در زوایای مختلف

Abstract

آبشکن¬، سازه¬ای است که به منظور جلوگیری از فرسایش کناره¬های رودخانه و جلوگیری از ورود امواج و رسوب به مسیر رودخانه طراحی می¬شود. ارتفاع، طول، زاویه و نفوذپذیری آبشکن از جمله عوامل تأثیرگذار بر آبشستگی پیرامون آبشکن می¬باشد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر ابعاد بازشدگی¬ها بر آبشستگی آبشکن نفوذپذیر در زوایای مختلف در حالت غیر مستغرق می¬باشد. آزمایش¬های این پژوهش در فلوم مستطیلی به طول 10 متر، عرض 30 سانتی¬متر و ارتفاع 50 سانتی¬متر انجام شد. برای انجام آزمایش‌ها‌، آبشکن‌هایی از جنس ورق پلکسی‌گلاس به ضخامت 2 میلی‌متر و ارتفاع 32 سانتی‌متر (برای ایجاد شرایط غیر مستغرق) و طول 7 سانتی‌متر (برابر با 23 درصد عرض فلوم) استفاده شد. کلیه آزمایش‌ها در شرایط آب زلال ( 95/0 U/U_c =) انجام شد. در تحقیق حاضر، آبشکن‌هایی با چهار نفوذپذیری 10، 20، 30 و 40 درصد در چهارS/LS (نسبت ابعاد بازشدگی¬ آبشکن به طول آبشکن) برابر با 014/0، 025/0، 033/0 و 05/0 با پنج زاویه قرارگیری 70، 80، 90، 100 و 110 درجه نسبت به افق ساحل بالادست فلوم مورد استفاده قرار گرفتند. در همه زوایا با افزایش درصد نفوذپذیری و افزایش S/LS، عمق آبشستگی کاهش می‌یابد. با توجه به نتایج و در بازه اعداد مورد مطلعه در این پژوهش، استفاده از آبشکن و نصب آن در زوایه 70 درجه با نفوذپذیری 40 درصد و S/LS برابر 05/0، سبب کاهش 78 درصدی عمق آبشستگی دماغه آبشکن نسبت به حالت شاهد (آبشکن نفوذناپذیر 90 درجه) گردید. همچنین، کمترین عمق آبشستگی دماغه آبشکن در زاویه نصب 70 درجه و در مراحل بعدی در زوایای 110 و 90 درجه مشاهده شد.