بررسی سطح سواد آبی (مطالعه موردی:شهر مشهد)

چکیده مقاله

با وقوع رویدادهای شدید اقلیمی و شکست اقدامات نظارتی، بحران آب از یک موضوع کاملاً زیست¬محیطی به یک موضوع اجتماعی تبدیل شده است. در این بین، سواد آبی، مفهوم جدیدی در ادبیات جامعه¬شناختی و پژوهشی به شمار می¬رود که به عنوان ابزاری کارآمد برای افزایش سطح دانش عمومی و زمینه¬ای برای اثربخشی توسعه پایدار مدیریت مصرف آب مورد استفاده قرار می¬گیرد. در این پژوهش به بررسی سطح سواد آبی در شهر مشهد با استفاده از ابزار نظر¬سنجی پرداخته شد. این نظرسنجی طیف وسیعی از سوالات مربوط به پیشینه جمعیتی و فرهنگی رفتارهای حفاظت از آب و پیشگیری از آلودگی آب و دانش در مورد مسائل مربوط به مدیریت آب را مطرح کرد. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی دانش و درک پاسخ‌دهندگان در خصوص مسائل آب، نگرش و پذیرش مسائل مرتبط با منابع آب، موضوع شارکت و میزان آن در فعالیت¬های مرتبط با آب و منابع اطلاعاتی مرتبط با موضوع آب متمرکز است. نتایج حاکی از آن بود که سواد آبی بطور موثری تحت تاثیر نگرش آبی می¬باشد و در زمینه دانش آبی دارای سواد کمی می¬باشند. تحلیل¬های آماری نشان داد که افزایش سن و تحصیلات دانشگاهی باعث افزایش سواد آبی می¬شود و همچنین زنان در جامعه دارای سواد آبی بالاتری در مقایسه با مردان بودند.