نویسندگان | امیر مهدوی,علیرضا الماسی,جینگ ون مآوو |
---|---|
نشریه | پترولوژی |
شماره صفحات | ۹۵-۱۲۴ |
شماره سریال | ۱۲ |
شماره مجلد | ۲ |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۲۰۲۱ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
نمایه نشریه | isc |
چکیده مقاله
ذخیرههای مس پورفیری بهطور شاخص اکسیدان هستند. فوگاسیتة اکسیژن (fO2) یک فاکتور کلیدی کنترلکننده برای پیدایش ذخیرههای مس پورفیری است. برپایة مقدار عنصرهای فرعی در کانی زیرکن، مقدار Ce4+/Ce3+ زیرکنهای ماگمایی کرتاسه (1/65-9/65 میلیون سال پیش) مربوط به تودههای آذرین درونی کانهدار اندیس مس پورفیری گزو در بلوک طبس و فوگاسیتة اکسیژن ماگمای مادر آن برآورد شد. مقدار Ce4+/Ce3+ در زیرکنهای تودة گزو متوسط تا کم (بازة 10 تا 385 با میانگینِ 110) است که نشاندهندة ذخیرهای کوچک است. با توجه به مقدار فوگاسیتة اکسیژن کم ماگمای گزو (میانگین ∆FMQ ~ 1+)، هنگام تبلور زیرکنهای ماگمایی، ماگما حالت فوق اکسیدان (بالای بافر هماتیت-مگنتیت (HM) و 4~ΔFMQ +) نشان نمیدهد که این ویژگی برای رخداد کانیسازی پورفیری مطلوب نیست. این حالت با شواهدی مانند پیدایش ماگما از ذوب پریدوتیت گوشته سنگکرهای متاسوماتیسمشده با دخالت کم صفحة فرورانش و کانیشناسی ذخیره (نبود همرشدی هماتیت-مگنتیت و انیدریت) تایید میشود. فرایند آغشتگی هنگام بالاآمدن و جایگزینی، اثر کاهشی بر فوگاسیتة اکسیژن تودههای جایگزینشدة گزو داشته است.
tags: سریم زیرکن فوگاسیتة اکسیژن تودههای آذرین درونی کانهدار ماگمای اکسیدان مس پورفیری گزو