ارزیابی و مقایسه آمادگی جسمانی در بین دانش آموزان دختر و پسر پایه هفتم تا دوازدهم استان خراسان جنوبی

Abstract

آمادگی قلبی عروقی و آمادگی عضلانی در اجرای فعالیت بدنی و ورزشی دخیل هستند. بعلاوه شاخصی از سلامتی افراد محسوب می گردد. هدف این پژوهش مقایسه آمادگی جسمانی دانش آموزان دختر و پسر پایه هفتم تا دوازدهم استان خراسان جنوبی بود. روش انجام تحقیق، از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی بود که به روش میدانی اجرا گردید. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانش آموزان دختر و پسر پایه هفتم تا دوازدهم استان خراسان جنوبی در سال تحصیلی 1402-1401 بودند (73283 نفر) که براساس جدول نمونه گیری مورگان، حجم نمونه برابر با 382 بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، با توجه به گرد کردن درصد نمونه مورد نظر، در نهایت 392 نفر انتخاب شدند. آزمون ها شامل بارفیکس اصلاح شده، ازمون انعطاف پذیری، درازنشست و آزمون دوی 540 متر بود. نتایج نشان داد بین میانگین آزمون درازنشست و بارفیکس اصلاح شده دانش آموزان دختر و پسر هفتم تا دوازدهم تفاوت معناداری وجود دارد (05/0p<) ؛ همچنین بین میانگین آزمون انعطاف پذیری دانش آموزان دختر و پسر هفتم، نهم، دهم، یازدهم و دوازدهم تفاوت معناداری وجود دارد (05/0p<) ولی بین میانگین آزمون انعطاف پذیری دانش آموزان دختر و پسر پایه هشتم تفاوت معنادری وجود ندارد (05/0 p>). نتایج مقایسه میانگین آزمون دوی 540 متر نشان داد که بین میانگین آزمون دوی 540 متر دانش آموزان دختر و پسر پایه هشتم تا دوازدهم اختلاف معناداری وجود دارد (05/0p<) ولی بین دانش آموزان پایه هفتم اختلاف معناداری وجود ندارد (05/0 p>). به طور کلی نتایج بدست آمده در هر شش پایه نشان داد که دانش آموزان پسر نسبت به دانش آموزان دختر از استقامت عضلات شکم، استقامت عضلات کمربند شانه ای، انعطاف پذیری عضلات و استقامت قلبی تنفسی بهتری برخوردارند