بررسیوضعیتنشاطاجتماعیوارتباطآنباآمادگیجسمانیجوانان استان خراسان جنوبی

Abstract

نشاط اجتماعی و سلامت جسمانی با توجه به سبک زندگی امروزی یکی از اصلیترین نیازهای جوامع است. هدف مطالعه حاضر بررسی وضعیت نشاط اجتماعی و ارتباط آن با عوامل آنتروپومتریکی و آمادگی جسمانی جوانان بود. مواد و روشها جمعیت مورد مطالعه مقطعی حاضر شامل 384 جوان 20 تا 29 ساله استان خراسان جنوبی بودند که براساس روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای تصادفی انتخاب شدند. برای اندازهگیری نشاط اجتماعی از پرسشنامه شادکامی آکسفورد استفاده شد. استقامت عضلانی با آزمون دراز و نشست، استقامت قلبی عروقی با آزمون یک مایل راه رفتن راکپورت و محاسبه حداکثر اکسیژن مصرفی، انعطاف پذیری با آزمون خم شدن بالا تنه در حالت نشسته و قدرت عضلانی با آزمون قدرت عضلات دست با دینامومتر اندازهگیری شد. اندازهگیری شد. )WHR( و نسبت دور کمر به باسن )BMI( همچنین، نمایه توده بدن یافتهها 3( و تمامی مولفههایش در جوانان استان / نتایج نشان داد میانگین نشاط اجتماعی ) 64 خراسان جنوبی در سطح مطلوبی قرار داشت. بین نشاط اجتماعی با متغیر سن و جنسیت ارتباط معنیداری وجود نداشت. با این وجود، بین میانگین نشاط اجتماعی با توجه به وضعیت تاهل، شاغل بودن و میزان تحصیلات تفاوت معنیداری وجود داشت. بین نشاط ،P=0/ استقامت عضلانی ) 001 ،)r=0/100 ،P=0/048( BMI اجتماعی و پارامترهای ارتباط معنیداری وجود دارد. )r=0/208 ،P=0/ و استقامت قلبی عروقی ) 001 ،)r=0/231 نتیجهگیری نشاط اجتماعی در بین جوانان استان خراسان جنوبی در سطح مطلوبی قرار دارد. بعلاوه، افرادی که از آمادگی جسمانی بالاتری بخصوص در شاخصهای ترکیب بدنی و استقامت عضلانی و قلبی عروقی برخوردارند نشاط اجتماعی بالاتری را تجربه میکنند