طراحی سازه ها توسط الگوریتم ترکیبی برخورد دینامیکی اجسام بهبود یافته و ژنتیک تحت بارگذاری چندگانه

Abstract

مقاله حاضر به ارائه یک روش جدید بهینه سازی ترکیبی با استفاده از ترکیب دو الگوریتم بهینه سازی برخورد دینامیکی اجسام و الگوریتم می پردازد. یکی از نقاط ضعف الگوریتم برخورد دینامیکی اجسام، افتادن در دام بهینه محلی و عدم رسیدن به بهینه GMCBO ژنتیک سراسری است. برای رفع این نقطه ضعف، در این پژوهش ابتدا اصلاحاتی بر روی فرایند الگوریتم برخورد دینامیکی اجسام انجام گرفته و سپس استفاده از اعمال بعضی از مفاهیم الگوریتم ژنتیک در طی مراحل فرایند بهینه سازی، علاوه بر بالا بردن سرعت همگرایی، باعث افزایش قدرت یافتن جواب بهینه سراسری و فرار از دام بهینه محلی می شود. برای ارزیابی چگونگی عملکرد روش ارائه شده، به طراحی بهینه چندین سازه با دیگر روشهای بهینه سازی نشاندهنده سرعت GMCBO خرپای استاندارد پرداخته شده است. مقایسه نتایج تحلیل سازه ها به کمک روش بالای همگرایی الگوریتم پیشنهادی و قدرت آن در یافتن جواب بهینه سراسری مسئله است.