اثر افزودن مازاد ویتامین A ،ویتامین E و روی به جیره پایه گندم بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی و ریخت سنجی روده جوجه های گوشتی

Abstract

در یک طرح کاملا تصادقی با ترتیب فاکتوریل ۲×۲×۲ اثر افزودن مازاد ویتامین A اجمیره پایه (kg ۹۰۰۰)، جیره پایه + IU/kg ۱۰۰۰۰ رئیتول استات، ویتامین E جیره پایه ، جیره پایه + ۱ ۵۰ دی ال - آلفا توکوفرول استات و عنصر روی جیره پایه (۱۰۲ngkg) جیره پایه + mg/kg ۶۰ روی از منبع اکسید روی به یک جیره پایه گندم حاوی آنزیم تجزیه کننده NSP در جوجه های گوشتی مورد بررسی قرار گرفت جیره های آزمایشی از سن ۱ تا ۲۱ روزگی تغذیه شد و نمونه گیری ها در روز ۲۱ انجام گرفت افزودن مازاد ویتامین A به جیره منجر به افزایش (۰/۱۰۱>P) قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، چربی خام و پروتئین خام و همچنین بهرهوری انرژی گردید. افزودن مازاد ویتامین E و یا روی به جیره منجر به افزایش قابلیت هضم چربی گردید (به ترتیب (۰/۰۰۷=P و ۲۰۰۴- افزودن مازاد ویتامین A به جیره بازدهی لاشه را افزایش داد (P۰/۰۴۹) مازاد ویتامن A در چیره منجر به کاهش ارتفاع پرز در ژژنوم گردید (۲۰۰۳۵ مسطح بالای ویتامین E در جیره منجر به کاهش ارتفاع پوز و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریت در داود نرم گردید به ترتیب ۰/۰۰۱>P و ۰/۰۰۶=P)، ارتفاع پرز و عمق کریست در ژژنوم و ارتفاع پرز در ایلنوم با افزودن مازاد روی به جیره کاهش یافت (به ترتیب ۰/۰۱ ۵۰۰/۰۲۲ و ۰/۰۲۹=P).