برآورد نسبت بهینه اسیدآمینه آرژنین به لیزین قابل هضم برای جوجه‌های گوشتی سویه آرین از سن 15 تا 24 روزگی

Abstract

این پژوهش با هدف بررسی نسبت‌ بهینه اسیدآمینه آرژنین به لیزین بر عملکرد رشد جوجه‌های گوشتی سویه آرین در سن 15 تا 24 روزگی پرورش انجام شد. در مجموع 420 جوجه گوشتی در 42 پن به صورت یک طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار و 6 تکرار و 10 پرنده در هر تکرار اختصاص داده شدند. جوجه‌ها از سن 15 تا 24 روزگی با جیره آزمایشی تغذیه شدند. هفت جیره آزمایشی با 7 نسبت آرژنین به لیزین قابل هضم (83/0، 93/0، 03/1، 13/1، 24/1، 34/1، و 44/1) برای این دوره تنظیم و تغذیه شدند. در سن 24 روزگی میزان مصرف خوراک و افزایش وزن بدن (BWG) اندازه‌گیری و ضریب تبدیل خوراک (FCR) محاسبه گردید. نسبت بهینه آرژنین به لیزین قابل هضم برای BWG و FCR توسط مدل‌های چند جمله‌ای درجه دو (QR) ، خط شکسته خطی (BL)، و خط شکسته درجه دو (BQ) برآورد شد. نسبت بهینه آرژنین به لیزین با استفاده از مدل‌های QR، BL و BQ برای BWG به ترتیب برابر 16/1، 13/1 و 20/1 (ضرایب تبیین به ترتیب 72/0، 36/0، و 35/0) و برای FCR به ترتیب برابر 18/1، 13/1 و 21/1 (ضرایب تبیین به ترتیب 81/0، 56/0، و 52/0) به دست آمد. با توجه به ضرایب تبیین، می‌توان گفت که در این مطالعه مدل QR، برآورد صحیح‌تری برای نسبت بهینه آرژنین به لیزین هم برای BWG و هم برای FCR ارائه کرده است. با استفاده از این مدل، نسبت بهینه بدست آمده برای BWG و FCR در شرایط مرتفع در محدوده 18/1 بوده که بالاتر از نسبت ارائه شده در راهنمای پرورش سویه (08/1) است.