برآورد نسبت بهینه اسید آمینه آرژنین به لیزین قابل هضم برای جیره آغازین جوجه‌های گوشتی سویه آرین پرورش یافته در شرایط مرتفع

چکیده مقاله

به‌منظور برآورد نسبت بهینه آرژنین به لیزین قابل هضم برای دوره آغازین جوجه‌های گوشتی سویه آرین، از 420 قطعه جوجه یک‌روزه در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار و 6 تکرار، استفاده شد. جوجه‌ها از سن 1 تا 7 روزگی با یک جیره استاندارد تغذیه شدند. هفت جیره آزمایشی با 7 نسبت آرژنین به لیزین قابل هضم (83/0، 93/0، 03/1، 13/1، 24/1، 34/1، و 44/1) برای دوره 7 تا 14 روزگی تنظیم و جوجه‌ها تغذیه شدند. در سن 14 روزگی میزان مصرف خوراک و افزایش وزن بدن (BWG) اندازه‌گیری شده و ضریب تبدیل خوراک (FCR) محاسبه شد. نسبت بهینه آرژنین به لیزین قابل هضم برای BWG و FCR با استفاده از مدل‌های چند جمله‌ای درجه دو (QR)، خط شکسته خطی (BL) و خط شکسته درجه دو (BQ) برآورد شد. نسبت بهینه آرژنین به لیزین با استفاده از مدل‌های QR، BL و BQ برای BWG به ترتیب برابر 21/1، 08/1 و 22/1 (ضرایب تبیین به ترتیب 75/0، 70/0، و 69/0) و برای FCR به ترتیب برابر 22/1، 13/1 و 19/1 (ضرایب تبیین به ترتیب 77/0، 78/0، و 71/0) به دست آمد. با توجه به ضرایب تبیین، می‌توان گفت که در این مطالعه مدل QR، برآورد صحیح‌تری برای نسبت بهینه آرژنین به لیزین هم برای BWG و هم برای FCR ارائه کرده است. با استفاده از این مدل، نسبت بهینه به دست آمده برای BWG و FCR در شرایط مرتفع در محدوده 22/1 بوده که به میزان قابل توجهی بالاتر از نسبت ارائه شده در راهنمای پرورش سویه (08/1) است.