ارائه راهکارهایی جهت رفع نواقص حکمرانی در حوضه آبریز زاینده‌ رود

Abstract

در آینده، آب به یک منبع طبیعی مورد اختلاف سیاسی تبدیل خواهد شد و این موضوع ضرورت توجه تصمیم‌گیران کلیدی در کشورهای در حال توسعه را در پی خواهد داشت. از اینرو بهبود وضع حکمرانی آب اهمیت می‌یابد. در دهه‌های اخیر حوضه‌ی آبریز زاینده روددچار بحران‌های اجتماعی و مدیریتی زیادی در دو زیرحوضه خود، اصفهان و چهارمحال و بختیاری، شده‌است که منجر به بروز تعارضات، تضادها و درگیری‌های میان بهره‌برداران از آن گشته‌است. در این مطالعه با بررسی پژوهش‌های صورت گرفته در سال‌های اخیر، وضعیت حکمرانی سنتی و کنونی زاینده رودمورد تحلیل قرار گرفته و پیشنهادات جهت رفع نواقص حکمرانی در حوضه زاینده رود بررسی شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که کاهش منابع آب سطحی حوضه زاینده رود طی سال‌های اخیر، فرآیند تخصیص و مصارف ناگهانی آب در حوضه و عدم هماهنگی ذی‌نفعان، حوضه را با تنش آبی روبه رو کرده‌است. لذا جهت افزایش مشارکت و شفافیت در حکمرانی آب حوضه زاینده رود، تغییر در سیاست‌گذاری ضروری است. علاوه‌بر این کاهش و قطع برداشت‌ها، بهبود الگوی کشت و نظام آبیاری، ابداع فناوری‌های نوین در جهت کاهش تبخیر آب، تقویت گردشگری در حوضه آبریز و مانیتورینگ مستمر وضعیت رودخانه زاینده رودراهگشا هستند.