ارزیابی عملکرد چرخه تبرید جذبی با سیالات کاری آب-لیتیوم بروماید، لیتیوم کلراید و آمونیاک

Abstract

به دلیل جلوگیری از تخریب محیطزیست و همچنین استفاده از منابع انرژی ارزانقیمت همچون انرژی خورشیدی، زمین گرمایی و اتلافات گرمایی در واحدهای صنعتی، سیستمهای تبرید جذبی از استقبال خوبی در میان محققان برخوردار شدهاند. این مقاله به بررسی انرژی و اگزرژی چرخه تبرید جذبی تک اثره میپردازد. برای این منظور چرخه تبرید جذبی با مدلسازی و ضریب EES سه سیالکاری متفاوت لیتیوم بروماید-آب، لیتیوم کلراید-آب و آمونیاک-آب به کمک نرمافزار عملکرد و بازده اگزرژی و بازگشتناپذیری آنها مقایسه شده است. نتایج حاصل نشان میدهد که سیالکاری لیتیوم کلراید بازده اگزرژی بیشتری نسبت سیالکاری جاذب لیتیوم بروماید و آمونیاک دارد و سیکل جذبی با سیالکاری لیتیوم کلراید، ضریب عملکرد بهتری در مقایسه با دو سیالکاری دیگر دارد؛ و مقدار بازگشتناپذیری سیالکاری لیتیوم بروماید بیشتر از سیالکاری لیتیوم کلراید است، همچنین بازده اگزرژی آمونیاک کمتر از لیتیوم کلراید میباشد؛ و مقدار نابودی اگزرژی برای سیالکاری لیتیوم بروماید بیشتر از سیالکاری لیتیوم کلراید است و انرژی خروجی لیتیوم کلراید 13 % کمتر از انرژی خروجی لیتیوم بروماید است.