اثرات استفاده از¬افزودنی¬های متفاوت بر متابولیتهای خون، قابلیت هضم مواد مغذی و عملکرد تولیدی گاوهای شیری

Abstract

هدف از این آزمایش اثرات مصرف مکملهای افزودنی پروبیوتیکی و پریبیوتیکی در جیره گاوهای شیری، بر عملکرد کمی وکیفی تولید شیر، مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجههای خون بود. تعداد 40رأس گاو شیری نژاد هلشتاین با تولید شیر روزانه 37 ± 5کیلوگرم و وزن اولیه 700 ± 40کیلوگرم در چهار گروه در قالب طرح کاملا تصادفی قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی به ترتیب شامل: -1گروه شاهد )جیره پایه(، -2گروه پروبیوتیک )جیره پایه + چهار گرم پروبیوتیک به ازای هر رأس در روز(، -3گروه پری بیوتیک )جیره پایه + 14گرم پریبیوتیک به ازای هر رأس در روز(، -4گروه سین بیوتیک )جیره پایه + چهار گرم پروبیوتیک + 14گرم پریبیوتیک به ازای هر رأس در روز( بود. مقدار خوراک مصرفی هر گاو در کل دوره ثبت شد. جهت تعیین ترکیبات شیر، هفتهای دو مرتبه از شیر هر وعده شیردوشی شده، نمونه برداشته شد و ترکیبات شیر )درصد چربی، پروتئین، لاکتوز و مواد جامد بدون چربی( اندازهگیری شد. مدفوع درهفت روز آخر آزمایش برای تعیین قابلیت هضم جمعآوری شد. نمونههای خون ساعت 9.00صبح )دو ساعت بعد از خوراکدهی صبح( در هفته پایانی آزمایش از گاوها برای تعیین غلظت کلسترول، گلوکز، تری گلیسرید، پروتئین کل و آلبومین با استفاده از لولههای تحت خلا دارای ماده ضد انعقاد از سیاهرگ گردنی وداج گرفته شد. چهار ساعت پس از خوراکدهی صبح مایع شکمبه گرفته شد و بلافاصله pHآن تعیین گردید. نتایج آزمایش نشان داد مقدار تولید شیرخام روزانه و میزان چربی افزایش پیدا کرد و اختلاف معنیداری با گروه شاهد )جیره پایه بدون افزودنی( داشت ) .(p<0/05نتایج مربوط به میانگین ماده خشک مصرفی نشان داد که هیچگونه اختلاف معنیداری بین جیرههای مختلف وجود نداشت. بیشترین ضریب قابلیت هضم ماده خشک، چربی و ماده آلی مربوط به گروهی بود که پروبیوتیک مصرف کرده بودند و با سایر گروهها اختلاف معنیداری داشت ) .(p<0/05غلظت گلوکز پلاسما با افزایش مقدار پروبیوتیک افزایش پیدا کرد، بطوریکه باعث کاهش معنیداری در گروه شاهد در مقایسه با سایر جیرهها شد ) .(p<0/05با مصرف پروبیوتیک مقدار pHمایع شکمبه دامهای آزمایشی تغییر نکرد و هیچ گونه اختلاف معنیداری با سایر تیمارها نداشت ).(p>0/05 بطور کلی میتوان نتیجه گرفت که مکملهای پروبیوتیکی که در این پژوهش استفاده شده، میتواند باعث بهبود عملکرد تولیدی گاوهای شیری گردد، ولی تاثیر معنیداری بر قابلیت هضم مواد مواد مغذی ندارد