تجزیه و تحلیل متابولومیکی عضله اسکلتی پس از تمرین تناوبی شدید در موش های تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب

Abstract

مقدمه و هدف: رژیم غذایی پرچرب (HFD)، باعث اختلال در مسیرهای تولید انرژی شده و احتمال بروز مقاومت به انسولین (IR) را افزایش می‌دهد. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر نیمرخ متابولیکی مرتبط با بروز IR در موش های نر تغذیه شده با HFD و رژیم غذایی استاندارد (SD) بود. مواد و روش‌ها: 32 سر موش صحرایی نر (سن 8-7 هفته) به چهار گروه مساوی شامل HIIT+HFD، HIIT+SD، کنترل دریافت کننده HFD (HFD control) و کنترل دریافت کننده SD (SD control) تقسیم شدند. سپس مداخله‌های HIIT (12 هفته، پنج جلسه در هفته با شدت 90-85 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی) و رژیم غذایی اعمال گردید و در نهایت، عضله دوقلو به منظور بررسی بافتی به‌روش کروماتوگرافی گازی-طیف‌سنجی جرمی برداشته شد. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه، آنالیز کوواریانس یک‌طرفه و کروسکال-والیس در سطح معنی داری 05/0 P < انجام شد. نتایج: میزان اسید سیتریک عضله دوقلو در گروه HFD controlنسبت به گروه control SD به طور معنی داری پایین‌تر بود. علاوه بر این، میزان اسید سیتریک در گروه های HIIT+SD و HIIT+HFD نسبت به گروه HFD control به طور معنی داری بالا تر بود. بین میزان متابولیت های مالات، گلوکز 6-فسفات، ریبوز، گزیلوز و ریبولوز 5-فسفات در بین گروه ها تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. همچنین، وزن بدن در گروه های HIIT+SD و HIIT+HFD در مقایسه با گروه HFD control به طور معنی داری پایین تر بود. نتیجه گیری: HFD از طریق کاهش میزان اسید سیتریک عضلانی به‌عنوان واسطه متابولیتی مهم چرخه TCA، در تامین انرژی عضلات اسکلتی از مسیر هوازی محدودیت ایجاد می‌نماید. انجام HIIT می تواند به‌واسطه افزایش میزان اسید سیتریک و کاهش شیب افزایش وزن بدن، در کاهش اختلالات متابولیکی ناشی از HFD موثر واقع شود.