تاثیر دیاژنز بر کیفیت مخزنی سازند اسفندیار (ژوراسیک میانی - پسین) در شرق ایران

Abstract

در این پژوهش تاثیر فرآیندهای دیاژنتیکی بر کیفیت سنگ های آهکی متخلخل بررسی شده است. بدین منظور نمونه های سنگ آهک سازند اسفندیار متعلق به ژوراسیک بالایی از دو برش چینه ای کوه اسفندیار و کوه بیرگ واقع در شرق ایران مورد مطالعه قرار گرفته است. مهمترین انواع سنگ های آهکی موجود شامل وکستون تا پکستون بایوکلاستی و باندستون/فریمستون جلبکی و مرجانی می باشد. از جمله انواع تخلخل مشاهده شده می توان به تخلخل بین ذره ای، درون ذره ای، قالبی، حفره ای، حاصل از شکستگی، بین بلوری و البته تخلخل رشد چارچوبی حاصل از رشد موجودات اشاره نمود. همچنین، انواع سیمان های فیبری، تیغه ای، دانه ای، رورشدی هم محور، موزاییک دروزی و بلوکی مشاهده شده است. مطالعه فرآیندهای دیاژنتیکی موثر بر سنگ ها حاکی از آن است که وجود تخلخل اولیه قابل توجه و نیز گسترش تخلخل ثانویه برای ایجاد کیفیت مخزنی مطلوب مناسب بوده، اما تشکیل فراگیر انواع سیمان های دریایی و تدفینی موجب کاهش یا از بین رفتن میزان تخلخل مفید شده است. این امر تاثیر مستقیمی بر کاهش کیفیت مخزنی گذاشته و پتانسیل مخزنی سازند اسفندیار را تقریبا از بین برده است.