مبانی معرفتی گفتگوی ادیان

Abstract

بی تردید یکی از مسائل مهم در حیات دینی امروز، حرکت به سوی وحدت و یگانگی است. این امر وقتی اهمیت خود را بیشتر نشان می دهد که به آثار ناشی از اختلافات و نزاع های تعصب آمیز در میان ادیان و مذاهب در طول تاریخ توجه کنیم. در این راستا، گفتگوی ادیان و مذاهب می تواند نقش بسزائی ایفا کند. نکته مهم در این میان آن است که این گفتگو در صورتی می تواند یاری گر ما در رسیدن به این نتیجه باشد که طرفین به یک مبنای معرفتی مشترک باور داشته باشند. مسئله توحید علاوه بر آنکه مبنای بسیاری از فضیلت ها و رفتارهای ایمانی است، می تواند نقش این مبنای معرفتی مشترک را نیز در چنین گفتگویی ایفا کند. در این مسیر، مسئله توحید باید با سلوک عقلانی و دوری از تخیلات و توهمات مدنظر قرار بگیرد؛ چرا که منشا همه درگیری های بشر تخیل و توهم است. گفتگو اگر در این سلوک توحیدی و عقلانی تحقق پذیرد، می تواند ما را در رسیدن به وحدت و یگانگی رهنمون شود.