نقد ایمان تقلیدی در حکایت خر و روباه در دفتر پنجم مثنوی

Abstract

یکی از منابع مهم کلاسیک ادبیات فارسی که می‌تواند به‌عنوان مرجعی برای داستان‌های آموزنده در زمینه فلسفه برای کودک به کار برده شود مثنوی معنوی مولاناست. حکایات مثنوی واجد ویژگی‌های مختلفی است که همگی در رشد توانائی‌های بالقوه کودکان در زمینه فکری و استدلالی مؤثرند. در نوشتار ذیل، یکی از حکایات دفتر پنجم که مشتمل بر مفاهیم معنوی متعددی در زمینه تفاوت ایمان سطحی و ایمان عمیق و همچنین مرز توکل و تلاش و نیز مفاهیمی مانند تسلیم و رضایت باطن هست بررسی شده است و در پایان سؤالاتی نیز در این زمینه آمده است. هدف از این نوشتار، به‌کارگیری حکایات مثنوی در ارتقای سطح بینش و تفکر کودکان است.