نقش وقف در توسعه جغرافیاهای خاموش (فضاهای فراموش‌شده)

Abstract

وقف به‌عنوان یک امر دینی کارکردهای گوناگون و بعضاً متفاوتی را در زندگی اجتماعی انسان ایفا می‌کند.اما آنچه گه گاهی ممکن است در حوزه وقف از آن غفلت شود تأثیر این امربر توسعه جغرافیایی مناطق کم برخوردار یا حاشیه‌ای است. در حقیقت با توجه به اینکه اکثر کسانی که به حوزه وقف اقدام می‌کنند تمایل زیادی به وقف اموال خود در مکانی که به آن حس تعلق بیشتری دارند می‌کنند لذا بعضاً برخی از مناطق جغرافیایی از جانب چندین فرد موردتوجه قرار می‌گیرند و برخی مناطق ممکن است دچار فراموشی قرار گیرند و این امر موجب خواهد شد که اهداف و کارکرد وقف در آن منطقه جغرافیایی ماهیت کاربردی خود را از دست دهد و بلااستفاده بماند. ازاین‌رو، تحقیق حاضر در پی این استدلال است که نشان دهد با استفاده از نقشه توزیع جغرافیایی عدالت در ایران و نشان دادن مناطق کم برخوردار یا فضاهای فراموش‌شده می‌توان افرادی را که در حوزه وقف فعال هستند را به سمت این‌گونه مناطق هدایت کرد تا هم بعد دینی و مذهبی وقف که همانا ارزش‌های فرا انسانی و فرازمانی آن است تأمین گردد و فرد از بهره معنوی آن برخوردار شود و هم در راستای عدالت فضایی گام مهمی برداشته و موجبات رفاه و آسایش انسان‌هایی که به این امکانات بیشتر نیاز دارند فراهم سازد. در این مقاله سعی خواهد شد از طریق نقشه مکان‌های جغرافیایی و فضاهای فراموش‌شده در ایران مشخص تا از طریق آن بتوان امر وقف را در این‌گونه فضاها نهادینه ساخت.