پایش خشکسالی با استفاده از شاخص بارش-تبخیرتعرق پتانسیل استاندارد )مطالعه موردی: اقلیم بسیار مرطوب رشت(

Abstract

خشکسالی نوعی تغییر در شرایط اقلیمی منطقه است که متناسب با شرایط جوی و در بازه زمانی خاص اتفاق میافتد، بنابراین مدیریت منابع آبی در مناطق در معرض خشکسالی از جمله ایران، امری ضروری و غیرقابل اجتناب است. بنابراین، در این پژوهش از شاخص بارش- تبخیرتعرق پتانسیل استاندارد )SPEI )جهت بررسی خشکسالی ایستگاه سینوپتیک رشت با دوره آماری 30 ساله )2020-1991 )در مقیاسهای زمانی 3 ،6 ،12 و 24 ماهه استفاده گردید. همچنین در این پژوهش از روش پنمن- مانتیث-فائو جهت محاسبه شاخص SPEI مورد استفاده قرار گرفت. کمترین مقدار SPEI مشاهده شده در مقیاس 3 ماهه متعلق به ماههای May سال 2008( 66/2 ،)-در مقیاس 6 ماهه متعلق به ماه April سال 2006( 32/2 ،)-در مقیاس 12 ماهه متعلق به ماه December سال 2010( 09/2 )-و در مقیاس 24 ماهه متعلق به ماه December سال 2010( 39/2 )-میباشد. همچنین، مقیاسهای زمانی کوتاه مدت فراوانی دورههای خشک و مرطوب زیاد میباشد. در صورتیکه با افزایش مقیاسهای زمانی، فراوانی دورههای خشک و مرطوب کاهش مییابد اما تداوم آن افزایش مییابد.