کارایی نشانگرهای مولکولی RAPD و SCOT در تمایز جمعیتهای خارشتر (Alhagi maurorum)

چکیده مقاله

بررسی تنوع ژنتیکی اهمیت ویژهای در درک چگونگی ایجاد جمعیتها در طول زمان و مکانهای جغرافیایی دارند. در این تحقیق تنوع ژنتیکی 22 جمعیت خارشتر ) Alhagi maurorum ( با استفاده از 22 آغازگر RAPD و 20 آغازگر SCOT طی سالهای 1082-83 مورد مطالعه قرار گرفت. از 22 آغازگر RAPD 18 و از 20 آغازگر ، SCOT 13 آغازگر چندشکلی بالایی نشان دادند. ، در مجموع آغازگرهای RAPD 133 درصد چندشکلی و آغازگرهای ، SCOT 89/02 درصد چندشکلی نشان دادند. بالاترین شاخص ، محتوای اطلاعات چندشکلی را آغازگرهای R3 و R11 3/02 ( و ( S12 3/00 (، بالاترین شاخص نسبت چندشکلی ) ( EMR ( را آغازگرهای R10 12 ( و ( S2 ، S4 ، S6 ، S7 و S10 10 (، بالاترین شاخص نشانگری ) ( MI ( را آغازگرهای R13 9/82 ( و ( S7 )9/01( و بالاترین شاخص قدرت تفکیک ) RP ( را آغازگرهای R4 8/90 ( و ( S14 11/2 ( به خود اختصاص دادند. نتایج تجزیه واریانس ( مولکولی نشان داد که در هر دو نشانگر 10 درصد از تغییرات مربوط به بین گروهها و 31 درصد مربوطه به درون گروهها بود. تجزیه خوشه ای بر اساس دادههای نشانگر RAPD ، جمعیتها را در سه و بر اساس نشانگر SCOT ، جمعیتها را در شش خوشه گروهبندی نمود. بررسی خوشه ها نشان داد که تنوع ژنتیکی از تنوع جغرافیایی تبعیت نمی کند و پیشنهاد می شود که در مطالعات آتی از تلاقی بین جمعیت تهران با جمعیتهای گناباد، طبس، بشرویه، سربیشه و نیلشهر که فاصله ژنتیکی بیشتری دارند، جهت ایجاد دورگهای برتر استفاده شود. کلیه پارامترهای ژنتیکی در هر دو نشانگر تقریبا برابر و بر این اساس کارایی هر دو نشانگر در مطالعه کنونی تقریباً یکسان بود.