بررسی ابعاد دینداری در درس شرعیات(مطالعه موردی: دوران پهلوی)

Abstract

یکی از اهداف اساسی آموزش های دینی انتقال معارف دین رشددادن و دیندارکردن دانش آموزان است. در تحقق این اهداف متون درسی و آموزه های مندرج در ان جایگاه ویژهای دارند. بررسی نحوه صورت بندی گزاره های دینی در متون درسی می تواند معیاری برای ارزیابی نمودهای دینداری در این متون باشد. از آنجایی که سنجش دینداری از دغدغه های اصلی پژوهشگران حوزه دینی است،لذا مقاله پیش رو می کوشد از طریق انجام مطالعه موردی در کتب درس شرعیات دوره پهلوی اول و دهه نخست پهلوی دوم جایگاه ابعاد دینداری را در این اثار بررسی کند. مبانی نظری براساس دیدگاه های گلاک و استاک درمورد ابعاد دینداری قرار گرفته است. یافته های حاصل از این پژوهش حاکی از بعد مناسکی دین در کتاب شرعیات پایه های دوم تا ششم در خلال سال های 1306 - 1310ش و تلفیق بعد فکری و پیامدی در 1317 ش است اما در کتاب تعلیمات دینی پایه دوم 1328ش به سبب اتکای مباحث این کتاب به براهین عقلی، بعد تجربی و اعتقادی جلوه ای دینداری بارز دارد.