Authors | محمدحسین زرین کوب,مهدی هاشم زی,سیدجواد مقدسی |
---|---|
Conference Title | بیست و هفتمین همایش ملی بلورشناسی و کانی شناسی ایران |
Holding Date of Conference | ۲۰۲۰-۰۲-۰۵ |
Event Place | بیرجند |
Page number | ۰-۰ |
Presentation | SPEECH |
Conference Level | Internal Conferences |
Abstract
منطقه معدنی گله چاه در 32 کیلومتری جنوب بغداده از توابع شهرستان سرایان در استان خراسان جنوبی،در بخش شمالی پهنه لوت قرار گرفته است. واحدهای سنگی اصلی منطقه را ماسه سنگ،شیل، سیلتستون و سنگ آهک ژوراسیک می سازند. این واحدها توسط فعالیت های آتشفشانی و نیمه نفوذی ترشیری مورد هجوم قرار گرفته اند. این منطقه تحت تاثیر دو سیستم شکستگی با روند کلی شمال غرب –جنوب شرق و شمال شرق- جنوب غرب قرار گرفته است. گسل ها و شکستگی های با روند شمال غرب- جنوب شرق که مقدم بر روند شمال شرق- جنوب غرب هستند، دارای کانی سازی به صورت رگه-رگچه ای در درون واحد ماسه سنگی و شیلی سازند شمشک است. سیال کانه دار حاوی سرب، روی و مس کانی سازی خود را در فضای برشی شده این شکستگی ها بجا گذاشته است. دگرسانی سیلیسی شدن و کربناتی شدن در سنگ میزبان ماده معدنی متداول است. کانی سازی به دو صورت هیپوژن(اولیه) و سوپرژن(ثانویه) رخ داده است. کانی های گالن، اسفالریت، پیریت، کالکوپیریت و اولیژیست به عنوان کانی های اولیه و هماتیت، لیمونیت، گوتیت، اسمیت زونیت، مالاکیت و ژاروسیت به عنوان کانیهای ثانویه در منطقه حضور دارند. شواهد بافتی همچون بافت های پرکننده فضای خالی، کلوئیدی، برشی، رگه و رگچه ای نشانه هایی از کانی سازی سرب، روی و مس در شرایط اپی ترمال می باشد.
tags: گله چاه، سرب و روی و مس، کانی زایی اپی ترمال