محاسبه مقدار کوتاه شدگی و رانش در بخش شمالی پهنه زمیندرز سیستان جهت تعیین بردارهای جنبشی همگرایی

Abstract

در طی فرگشت کمربندهای کوهزادی، شاهد دگرریختی در واحدهای سنگی میباشیم. برای پیبردن به میزان و نحوه دگرریختی، میبایست توزیع کرنش، در فازهای مختلف محاسبه گردد. با استفاده از ساختارهای سطحی، کرنش صورت گرفته را میتوان در مقیاسهای مختلف، از ریزساختاری تا ناحیهای محاسبه نمود. در این پژوهش، به کمک باز نمودن چینها و کرنش ایجاده شده در زمان تشکیل گسلها، میزان کوتاهشدگی محاسبه گردید. همچنین برآوردی از میزان رانش صورت گرفته به منظور تعیین بردارهای جنبشی همگرا انجام گردید. این امر در پهنه شمالی زمیندرز سیستان در خاور ایران، برروی مقطع عرضی با روند 01 N از روستای نازدشت در باختر تا خاور روستای خوشاب، انجام شده است. 03 درصد میباشد. میزان بردارهای رانشی در / 91 درصد و میزان کوتاهشدگی برروی گسلها، 0 / براساس محاسبات میزان کوتاهشدگی برروی چینها، 3 00 درصد میباشد. همچنین میزان بردارهای رانشی که به واسطه عملکرد گسلها صورت گرفته، / 1 و 0 / چینها، بسوی شمال خاور و جنوب باختر به ترتیب 0 99 درصد است. بنابراین از زمان شروع همگرایی دو صفحه افغان و لوت، میزان بردارهای جنبشی صفحه / 02 و 89 / بسوی شمال خاور و جنوب باختر بترتیب 33 1 درصد بیشتر میباشد و جهت انتقال زمینساختی و فرورانش به ترتیب بسوی جنوب باختر و شمال خاور میباشد. / افغان نسبت به صفحه لوت، 1 کلمات کلیدی: کوتاه شدگی، چین خوردگی، گسلش امتدادلغز، راندگی، پهنه زمیندرز سیستان