بررسی آزمایشگاهی اثرات دمای هوای سرمایشی ورودی در سیستم توزیع هوای زیر سطحی بر احساس حرارتی موضعی ساکنان

Abstract

در این تحقیق، تاثیر دمای هوای ورودی از دریچه‌ها بر عملکرد سرمایشی سیستم توزیع هوای زیر سطحی و همچنین احساس حرارتی موضعی افراد به صورت آزمایشگاهی بررسی شده است. در این آزمایش، دمای هوا ورودی از دریچه در سه حالت 12، 16 و 20 درجه سلسیوس تنظیم گردیده است. شرایط اتاق به نحوی تنظیم شد که دمای متوسط اتاق روی 5/0±24 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 2±25% در همه حالات ثابت باشد. طی فرآیند آزمایش، 8 نفر داوطلب مرد سالم با پوشش و نرخ متابولیک مربوط به شرایط اداری متداول، به مدت 30 دقیقه در اتاقی دارای سیستم توزیع هوای زیر سطحی قرار گرفتند و شرایط احساس حرارتی و رضایت‌مندی ایشان مطابق با استانداردهای آسایش حرارتی در طول زمان استخراج گردید. بر اساس نتایج به دست‌آمده، با کاهش دمای دریچه ورودی، احساس حرارتی و رضایت‌مندی بخش‌های دست و پا کاهش می‌یابد. نتایج بیان می‌کند احساس حرارتی و رضایت‌مندی کل بدن افراد، به طور چشمگیری به شرایط حرارتی بحرانی‌ترین عضو بدن وابستگی دارد و با ثابت بودن جریان هوا ، افراد با گذشت زمان وزش را بیشتر احساس می‌کنند؛ به طوری که پس از 30 دقیقه، حدود 75 درصد افراد دچار نارضایتی ناشی از پدیده کوران می‌شوند.