بررسی آزمایشگاهی تأثیر سیستم تهویه انفرادی بر توزیع دما، سرعت و نارضایتی ناشی از کوران در یک محیط اداری

Abstract

در این تحقیق سعی شده‌است تا به روش آزمایشگاهی، تأثیر وزش هوا در سیستم تهویه انفرادی به ازای دو دمای هوای ورودی (24 و 32 درجه سلسیوس) و دو حالت مختلف جانمایی دریچه ورودی (دریچه روی میز و دریچه زیر میز)، بر توزیع دما و سرعت در ناحیه حضور افراد و نیز احتمال وقوع نارضایتی موضعی کوران مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج نشان داد که عمق نفوذ حرارت و مومنتوم در اثر دریچه­های ورودی با هم برابر نیست؛ به طوری که تأثیر دمای دریچه بر توزیع دمای اتاق تا فاصله حدود 60 سانتیمتری قابل توجه است. این در حالی است که تأثیر سرعت ورودی دریچه تا فاصله حدود 110 سانتیمتری محسوس می‌باشد. در نتیجه، احساس حرارتی افراد تا فاصله حدود یک متری از دریچه، تحت تأثیر شرایط جریان ورودی قرارخواهدداشت. ضمن اینکه نتایج حاکی از آن است که نارضایتی ناشی از کوران در راستای افقی تا فاصله حدود 180 سانتی‌متری از دریچه محسوس است. همچنین بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، سرعت و شدت اغتشاشات دو عامل اصلی در تعیین نارضایتی ناشی از کوران در سیستم تهویه انفرادی هستند و به دلیل اختلاط سریع و همدمایی هوای ورودی با هوای اتاق، دمای ورودی تأثیر قابل ملاحظه‌ای بر نارضایتی ناشی از کوران ندارد.