مطالعه تأثیر دگرآسیبی و آللوپاتی گل نرگس برشاخصه‌های جوانه‌زنی و رشدگیاهچه علف هرز آگروپایرون (علف گندمی)

Abstract

امروزه به دنبال پیامدهای حاصل از مصرف علف‌کش‌ها و کاهش تدریجی محصولات زراعی، روش‌های بیولوژیکی قابل قبولی در رابطه با کنترل علف هرز شناسایی شده است. در این زمینه ،آللوپاتی می‌تواند پتانسیل ارزشمندی برای کنترل بیولوژیکی علف هرز نشان دهد. لذا بهمنظور تعیین اثرات آللوپاتیک عصاره آبی برگ و بنه گل نرگس بروی خصوصیات جوانه‌زنی و رشد گیاهچه علفهای هرز آگروپایرون، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند انجام شد. تیمارهای آزمایش، شامل نوع اندام نرگس در دو سطح (برگ و بنه) و غلظت عصاره آبی در 5 سطح (0، 5/0، 1، 5/1، 2 درصد وزنی- حجمی) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که غلظت‌های مختلف عصاره برگ و بنه گل نرگس، درصد و سرعت جوانه‌زنی علفهای هرز آگروپایرون را بطور محسوسی کاهش داد، بطوریکه کمترین سرعت جوانهزنی در علف آگروپایرون از تیمار 2 درصد برگ نرگس و بیشترین آن در شاهد حاصل شد. همچنین غلظتهای متفاوت عصاره برگ و بنه گل نرگس، شاخصهای طول ریشهچه، وزن تر و خشک گیاهچه علف هرز آگروپایرون را بطور معنیداری کاهش داد. به‌طوری‌که بیشترین طول ریشه‌چه، وزن تر و خشک گیاهچه آگروپایرون در تیمار شاهد و کمترین طول ریشه‌چه در غلظت 5/1 درصد برگ و 2 درصد برگ و بنه، کمترین وزن تر گیاهچه در غلضت 2 درصد برگ و کمترین وزن خشک گیاهچه در غلضت 2 درصد برگ و 5/1 و 2 درصد بنه مشاهده شد. به‌طورکلی با توجه به نتایج این آزمایش، می‌توان گفت که عصاره گیاه نرگس دارای خاصیت آللوپاتیک بوده و از جوانه‌زنی و رشد گیاهچه علف هرز علف آگروپایرون جلوگیری کرد، به‌نحوی‌که با افزایش غلظت عصاره‌ها، اکثر صفات مورد بررسی کاهش یافتند.