حق بر توسعه حقی جمعی در تامین امنیت ملی با تاکید بر بهره مندی مناطق مرزی مرزهای شرقی

Abstract

حق بر توسعه بهعنوان یکی از بنیادیترین حقهای نسل سوم حقوق بشر، حقی جمعی است کـه متعلـق به فرد یا افراد نیست، بلکه متعلق به کلیت انسانها و در سطح ملی، گروهی انسـانی در یـک دولـت -کشـور است. حقوق جمعی، حقهایی هستند که دولت و اشخاص را مکلف میکند تا زمینۀ بهرهمندی از آن را بـرای سایر افراد فراهم کند، چراکه سرنوشت همۀ انسانها به هم وابسته است و نقض این حقوق برابر با نقض حق همۀ افراد است. حق بر توسعه نیز یکی از این حقها است که اگر برای برخی از افـراد جامعـه تـأم ین نشـود ، بهدلیل ارتباط نزدیکی که با امنیت ملی دارد، زمینۀ بر هم زدن امنیت را در کشـور فـراهم مـی کنـد . یکـی از مناطقی که متأسفانه در قوانین و مقررات توسعه به آن توجه نشده است منـاطق مـرزی و خصوصـاً مرزهـای شرقی ایران است که بهدلیل همسایگی با کشورهای جرمخیز میتواند بهعنوان منفذی بـرای ورود نـاامنی در کشور عمل کند؛ بنابراین لازم است تا راهکارهایی جهت بهـره منـدی از حـق بـر توسـعه در منـاطق مـرزی، بهخصوص شرق ایران فراهم شود؛ ساماندهی مبادلات مرزی، توجه به حقابه ایران از رودخانههای بینالمللی، کاهش حساسیتهای قومی و مذهبی، اجرای طرح آمایش سرزمینی مناطق مرزی، مشارکت دادن مرزنشینان در ادارة مرزها و امثال آن از جملۀ این موارد است.