مؤلفه‌های پایداری در اشعار «محمد الصغیر اولاد أحمد؛ شاعر انقلاب تونس

Abstract

در رویدادهای مهم تاریخ معاصر و تغییرات سیاسی و اجتماعی تونس، اشعار و موضع‌گیری­های تند، گزنده و طنزآمیز محمد الصغیر اولاد احمد (1955-2016)، همواره چالش‌برانگیز و اثرگذار بوده است. در جریان انقلاب یاسمین سال 2010 اولاد احمد به‌عنوان شاعر انقلاب و یا سخنگوی شعری انقلاب، بیش از پیش پرآوازه­تر و در کنار شابّی جاودانه گردید. این مقاله با روش توصیفی و تحلیلی می­کوشد جلوه­هایی از شعر پایداری در اشعار و موضع­گیری­های اولاد احمد را نشان دهد. نتیجه بحث نشان می­دهد که باورهای دینی و ملیِ اولاد احمد به او کمک کرد تا ضمن ستایش ایستادگی در برابر ستم، به نکوهش سکون و انفعال و به دنبال آن فقر مادی و معنوی جامعه بپردازد. حمایت از نهضت­های آزادی­بخش و مقاومت فلسطین، آمیختگی مفهوم وطن- مادر، توجّه به آوارگان و محرومان جامعه، تمجید از مقام و منزلت شهیدان وطن از پربسامدترین اندیشه­های شاعر است. محرومیت از مناصب و خدمات دولتی، زندان، ممنوعیت نشر آثار و حتی تکفیر، از پیامدهای این مبارزه بود، ولی او هرگز ناامید نشد و همین روحیه را به مخاطبان و مردم تونس منتقل کرد.