تاثیر سطوح مختلف شوری آب آبیاری بر برخی از خصوصیات رشدی کاهو

Abstract

شوری خاک و آب یکی از مهمترین تنش‌های زیست محیطی محدود کننده رشد و عملکرد گیاهان در بسیاری از نقاط جهان بویژه مناطق خشک و نیمه خشک می‌باشد. با توجه به افزایش روزافزون شوری آب آبیاری در بسیاری از نقاط کشور، مطالعه‌ای گلخانه‌ای به منظور بررسی سطوح مختلف آب آبیاری (صفر، 4، 8 و 10 دسی زیمنس بر متر از منبع کلرید سدیم) بر رشد و عملکرد کاهو در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش شوری عملکرد، وزن خشک اندام هوایی، غلظت کلروفیل کل و نسبت پتاسیم به سدیم در اندام هوایی کاهو کاهش یافت. اعمال سطح شوری آب 4 دسی زیمنس بر متر وزن تر، وزن خشک و نسبت پتاسیم به سدیم اندام هوایی کاهو را به‌ترتیب 20، 18 و 44 درصد نسبت به شاهد بدون تنش کاهش داد. در این سطح شوری مقدار کلروفیل تغییر معنی‌داری نشان نداد. با توجه به نتایج بدست آمده، عملکرد و رشد کاهو در تمامی سطوح شوری آب کاهش یافت که نشان دهنده حساسیت این گیاه به شوری حتی در مقادیر نسبتا کم می‌باشد.