نویسندگان | مجید چهکندی,جلال اطمینان,محمد خنجری صادق |
---|---|
همایش | ششمین سمینار تخصصی نظریه قابلیت اعتماد و کاربردهای آن |
تاریخ برگزاری همایش | ۲۰۲۰-۰۸-۱۱ |
محل برگزاری همایش | بابلسر |
شماره صفحات | ۰-۰ |
نوع ارائه | چاپ در مجموعه مقالات |
سطح همایش | داخلی |
چکیده مقاله
ﺎﺑﻊ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻋﺘﻤﺎد ﺳﯿﺴﺘﻢ را ﺑﻪ دو روش اﺳﺎﺳﯽ اﻓﺰوﻧﮕﯽ و ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽﺗﻮان ارﺗﻘﺎء داد. در روش اﻓﺰوﻧﮕﯽ، ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎﯾﯽ ﻣﺎزاد ﺑﺮ ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎی اﺻﻠﯽ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻓﻌﺎل ﯾﺎ آﻣﺎده ﺑﻪﮐﺎر ﺟﻬﺖ ارﺗﻘﺎء ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﻪﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. این روش محدودیتهایی از جمله فضا و افزایش هزینه را به دنبال دارد. در روش کاهش، قابلیت اعتماد سیستم از طریق جایگزین کردن مولفههای اصلی سیستم با مولفههایی با کیفیت بالاتر (نرخ شکست کاهش یافته) بهبود مییابد. میزان کاهش در نرخ خطر زیر مجموعهای از مولفههای سیستم برای اینکه مشخصهای از قابلیت اعتماد آن (مانند تابع قابلیت اعتماد یا میانگین طول عمر) برابر با مشخصهی متناظر از سیستمی دیگر شود تحت عنوان عامل(های) همارزی قابلیت اعتماد شناخته میشود. در این مقاله به کمک مفهوم عاملهای همارزی قابلیت اعتماد به بررسی همارزی بین تابع قابلیت اعتماد و میانگین طول عمر سیستم ارتقاء یافته به روش افزونگی و روش کاهش پرداخته میشود. تاثیر اهمیت مولفههای سیستم در یافتن عاملهای همارزی بررسی، و بر این اساس معیار جدیدی از اهمیت مولفههای سیستم معرفی شدهاست.
کلیدواژهها: افزونگی آماده بهکار، افزونگی فعال، روش کاهش، عامل هم ارزی