بررسی و مقایسه دو مدلSWOT و ANP در برنامه‌ریزی راهبردی توسعه پایدار روستایی (مطالعه موردی دهستان طاغنکوه شمالی)

چکیده مقاله

مهاجرت اهالی روستا و خالی شدن روستاها از سکنه در دهه‌های اخیر بسیار مشهود بوده است، به‌طوری‌که بعضی از روستاها کاملاً خالی از سکنه شده است. در همین راستا تداوم مهاجرت ساکنین روستاهای منطقه به شهرها ضرورت بازنگری در شیوه زندگی و کسب درآمد در این مناطق را واقف ساخته است. دستیابی به دلایل مشکلات و رسیدن به توسعه پایدار در این محیط گرو شناخت کامل ویژگی­های طبیعی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی روستا و برنامه‌­ریزی دقیق و راهبردی در این خصوص است. در این تحقیق برای رسیدن به بهترین راهبرد ابتدا نقاط قوت، ضعف، تهدیدات و فرصت­‌های موجود در روستاهای منطقه شناسایی و مشخص گردید. در ادامه با استفاده از دو روش متداول در امر تصمیم­‌گیری و ارزیابی پتانسیل­‌ها، مدل‌­هایSWOT و ANP به بررسی مناسب‌ترین راهبردها پرداخته شد. نتایج دو مدل نشان داد که بهترین راهبرد، استراتژی تهاجمی- رقابتی می­باشد. هم‌چنین بر اساس نتایج روش فرآیند تحلیل شبکه بهترین گزینه به‌دست‌آمده برای بالا بردن سطح زندگی اهالی روستا پتانسیل­‌های نوین و کاربردی با تسهیلات دولتی همچون کشت گلخانه­ای و غیره در این منطقه می­باشد. در مدلSWOT دو راهبرد تشکیل تعاونی­‌ها و استفاده از همت و مشارکت اهالی منطقه جهت تولید و فروش و راهبرد استفاده از بودجه­‌های دولتی و اعتماد به قشر تحصیل‌کرده جهت اشتغال خود و اشتغال‌زایی با امتیاز 20 به‌عنوان اولویت­های اول اجرایی به دست آمدند. فعالیت‌های توسعه‌ای در روستاهای ایران وابسته به شرایط اقلیمی می‌باشد، لذا مدل ANP به دلیل در نظر گرفتن اثرات متقابل عوامل موردبررسی از کارایی مناسب‌تری در تصمیم­گیری برخوردار می‌­باشد.