کاربرد بیوچار و سطوح تنش آبی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی زنیان (Trachyspermum ammi)

چکیده مقاله

بیوچار از جمله مواد آلی است که به دلیل دارا بودن خاصیت پایداری بالا، در سال‌های اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته است. این پژوهش با هدف بررسی اثر بر هم‌کنش سطوح تنش آبی و سطوح مختلف کاربرد بیوچار بر خصوصیات رشد و عملکرد گیاه دارویی زنیان در قالب طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی و بصورت اسپلیت‌پلات با تیمار آبیاری در دو سطح (I1 و I2: بترتیب آبیاری با تأمین 100 و 50 درصد نیاز آبی) تیمار بیوچار در سه سطح (C1 و C2 و C3: بترتیب استفاده از بیوچار در سطوح 9، 5/22 و 45 تن در هکتار) با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند انجام گردید. تحت اثر بر هم‌کنش بیوچار و سطوح تنش آبی، بترتیب بیشترین و کمترین مقادیر ارتفاع بوته 548/0 و 454/0 متر، وزن تر و خشک، وزن صد دانه برحسب گرم 38/11، 77/7، 02/3، در مقابل 9/8، 06/6 و 5/2 گرم، وزن کل دانه ها بر حسب کیلوگرم 08/0 در مقابل 057/0 و عملکرد دانه 44/1602 و 22/1148 کیلوگرم بر هکتار و کارآیی مصرف آب 226/0 و 220/0 کیلوگرم بر مترمکعب حاصل شد. کاربرد بیوچار در سطح 45 تن در هکتار و خصوصاً تحت اثر آبیاری کامل می‌تواند منجر به حداکثر میزان عملکرد و خصوصیات رشد زنیان شود.