| نویسندگان | مهدی دستورانی,مهدی امیرابادی زاده,کامبیز محمدی |
| نشریه | آبیاری و زهکشی ایران |
| شماره صفحات | 537-554 |
| شماره سریال | ۱۹ |
| شماره مجلد | ۴ |
| نوع مقاله | Full Paper |
| تاریخ انتشار | ۲۰۲۵ |
| رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
| نوع نشریه | الکترونیکی |
| کشور محل چاپ | ایران |
| نمایه نشریه | isc |
چکیده مقاله
محدوده مطالعاتی این پژوهش آبخوان دشت قاین در استان خراسان جنوبی است که اقلیمی گرم و خشک دارد. طی سالهای اخیر، کاهش بارندگی، محدودیت منابع آب، حفر بیرویه چاههای کشاورزی و برداشت بیش از حد آب زیرزمینی، منجر به افت شدید سطح آب زیرزمینی در این منطقه شده است. هدف این تحقیق، بررسی مدلسازی منابع آب زیرزمینی و کاربرد مدلهای کمی برای شبیهسازی جریان آبخوان دشت قاین و تحلیل نوسانات سطح ایستابی در چاهکهای پیزومتری، همچنین ارائه راهکارهای مدیریتی برای مقابله با افت تراز آب زیرزمینی است. این مطالعه با بهرهگیری از دادههای هیدروژئولوژیکی، هیدرولوژی، هواشناسی و مطالعات پایه منابع آب زیرزمینی انجام شد. برای تحلیل دقیق هیدروژئولوژی آبخوان، مدلسازی کمی آب زیرزمینی با نرمافزار GMS و کد MODFLOW صورت گرفت و سطح آب زیرزمینی برای بازه سهساله (۱۳۹۹ تا ۱۴۰۲) در ۳۶ گام زمانی ماهانه شبیهسازی شد. واسنجی مدل به صورت دستی برای سالهای ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۱ و صحّتسنجی آن برای سالهای ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۲ انجام گرفت. . تفاوت بین تراز آب زیرزمینی مشاهده شده و محاسبه شده در مراحل واسنجی مدل با معیار ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) ارزیابی شد. در مرحله ماندگار مدل با معیارهای آماری ME و MAEو RMSE مورد ارزیابی قرار گرفت و مقادیر آن به ترتیب 358/0 متر و362/0 متر و 479/0 متر تعیین شد مقادیر پارامترهای ME وMAE و RMSE در مرحله واسنجی و صحّتسنجی مدل در حالت غیر ماندگار بترتیب 02/0 و 31/0 و 4/0 تعیین شد که نشان دهنده دقّت مدل در تخمین وشبیهسازی درست و نزدیک به واقعیّت پارامترهای هیدرولیکی و تغییرات تراز آب در سطح آبخوان است. پس از اطمینان از دقّت مدل، سناریوی تغییر الگوی کشت در دشت قاین و تأثیر آن بر افزایش سطح تراز آب زیرزمینی (با ثابت در نظر گرفتن سایر شرایط) در پیزومترهای دشت مورد بررسی و تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که اجرای سناریوی فوق و تغییر الگوی کشت دشت قاین از محصولات پر آب بر به کم آب بر سبب افزایش حجم ذخیره آبهای زیرزمینی در دشت مذکور به میزان85/5 میلیون متر مکعب در سال خواهد گردید.
لینک ثابت مقاله